شرايط اقرار با توجه به تعريف اقرار، اعتبار اقرار منوط به شرايط زير مىباشد:
الف - اقرار بايد به طور جزم و منجز باشد و طبق ماده 1268 قانون مدنى: " اقرار معلق مؤثر نيست ". علامه حلى نيز مىگويد: " ويشترط تنجيزه فلو علقه به شرط.... لم يصح " (1). به طور مثال اگر شخص مدعى عليه " خوانده " در محكمه بگويد كه: دعوى مدعى را قبول دارم به شرط آن كه محمد شهادت بدهد. چنين گفتارى اقرار محسوب نمىشود. چون اخبار تحقق نيافته است. صاحب جواهر مىگويد: همه فقها در اين مورد كه اقرار بايد به نحو منجز باشد اتفاق نظر دارند براى آن كه اقرار به معناى اخبار به حقى است و اخبار با تعليق منافات دارد چون اخبار، متضمن وقوع مخبر به در خارج مىباشد و تعليق خلاف آن است (2).
ب - اقرار بايد به نفع غير و بر ضرر مقر باشد. بنابر اين، اقرار به نسب چون به نفع غير و بر ضرر مقر نيست، اقرار محسوب نمىشود. لذا در اقرار به نسب در مورد