اورمى (اوره آوردن) بزرگترين ضايعه اى كه كليه، با آن روبرو مىشود " اوره " است " اوره " از فعل و انفعالات " پروتئين " حاصل مىشود. " پروتئين " مانند هر مادهء غذائى ديگر بايد از لحاظ استعمال در حد توازن كامل قرار گيرد.
اگر مواد " پروتئينى " در خون زياد شود. موجب زيادى " اورهء خون " مىشود و ايجاد مرض قند مىنمايد. اگر " اورهء " خون كنترل نشود موجب شوك و اغماء و مرگ مىشود.
اسيدهايى كه در خون ما هستند در اثر غذاهاى گوشتى، نشاسته اى و نان سفيد پيدا مىشوند، ولى ميوهها و سبزيها چنين اسيدهائى را در خون ايحاد نمىكند بلكه آنها را خنثى كرده از بين مىبرند.
اسيد اوريك با ادرار خارج مىشود و بدن كاملا ترميم پيدا مىكند.
هر كس بايد اين سه اصل ثابت و محقق را بداند و هميشه آن را در نظر داشته باشد:
1 - هيچ وقت ترشيهاى مختلف را باهم مخلوط نكنيد و در هم نياميزيد.
2 - اسيد اوريك رماتيسم را به سوى خود مىكشاند.
3 - اسيد ليمو، اسيد اوريك را از بين مىبرد.
غذاهائى كه توليد اسيد اوريك مىكنند و در نتيجه براى اشخاص مبتلا به رماتيسم و سياتيك خوب نيست از اين قرار است:
پنير بطور كلى - ژامبون نمك سود و تازه - كالباس - سوسيس - گوشتهاى سرخ شده و جگر - گوشت شكار از هر قبيل - گوشت پرندگان (مرغابى، غاز، بوقلمون، قرقاول، خروس، مرغ، جوجه و پرندگان كوچك) حبوبات و بقولات مثل باقلا، لوبيا، لوبياى چيتى، لپه، نخود، عدس، قارچ ميوه و دانههاى روغنى مثل بادام زمينى،