ديابت (بيمارى قند) مرض قند يا ديابت مرضى است كه بواسطه زياد شدن مقدار قند خون توليد مىشود. در اين حالت لوز المعده، مادهء انسولين را كه باعث سوختن قند مىشود به مقدار كافى توليد نمىكند و لذا مقدار قند خون كه يك گرم در هر ليتر است افزايش مىيابد. عوارض آن عبارتست از پيدايش قند در ادرار و زياد شدن ادرار. هر اندازه قند زيادتر شود، ادرار هم بيشتر مىشود، بطور يكه ادرار بيمار مبتلا به ديابت تا سه برابر ادرار شخص سالم مىرسد. بيمار بيش از حد معمول غذا مىخورد و آب زياد مىآشامد. حس گرسنگى سير نشدنى در او پيدا مىشود. هميشه خسته و ناتوان مىباشد و كم كم لاغر مىشود. براى معالجه اين مرض هنوز داروى مخصوصى ساخته نشده و بيمار بايد به رژيم غذايى عمل كند و از خوردن مواد قندى و نشاستهاى بپرهيزد.
سيب زمينى ترشى بهترين غذا براى مبتلايان به مرض قند مىباشد و از توليد آن پيشگيرى مىكند. كسانى كه در اثر ابتلاء به مرض قند لاغر وضعيف مىشوند، غذايى بهتر از سيب زمينى ترشى براى تقويت ندارند و آنها را چاق هم مىنمايد.
سيب زمينى داراى مقدار فراوانى املاح پتاس مى باشد، به همين علت است كه مصرف سيب زمينى براى مبتلايان به مرض قند نه تنها مجاز است بلكه توصيه شده كه بجاى نان، آن را به صورت كباب و يا بخارپز و يا پخته مصرف كنند.
نسخه تهيه نان سيب زمينى از اين قرار است: