2 - آن كه خون اول در روزهاى عادت نباشد، و تمام خون دوم يا مقدارى از آن در روزهاى عادت باشد، كه بايد همه خون دوم را حيض، و خون اول را استحاضه قرار دهد.
3 - آن كه مقدارى از خون اول و دوم در روزهاى عادت باشد و خون اولى كه در روزهاى عادت بوده، از سه روز كمتر نباشد و با پاكى وسط و مقدارى از خون دوم كه آن هم در روزهاى عادت بوده از ده روز بيشتر نباشد كه در اين صورت، اگر يك روز يا دو روز خون زودتر ديده باشد، احتياط واجب آنست كه در اين دو روز آنچه‌ را كه بر حائض حرامست ترك كند و كارهاى مستحاضه را بجا آورد و همچنين به مقدار آن از ايام عادت را در آخر ده روز، احتياط واجب بنمايد و مقدارى از خون اول را كه در عادت بوده با مقدارى از خون دوم را كه در عادت بوده، حيض قرار دهد و در پاكى در بين احتياط واجب كند به ترك آنچه بر حائض حرام است و عبادتهاى خود را بجا آورد، مثلا - اگر عادتش از سوم ماه تا دهم بوده - در صورتى كه يك ماه از اول تا ششم، خون ببيند و يك روز پاك شود و بعد تا چهاردهم، خون ببيند در روز اول و دوم ماه و نهم و دهم، بايد چنانچه گفته شد احتياط نمايد و روز سوم تا ششم و هشتم را حيض قرار دهد و در هفتم كه پاكى در بين است نيز به نحوى كه گفته شد، احتياط واجب كند به ترك آنچه بر حائض حرام است و بجا آوردن عبادتها.
4 - آن كه مقدارى از خون اول و دوم در روزهاى عادت باشد، ولى هر يك از خون اولى و دومى، كه در روزهاى عادت بوده، از سه روز كمتر باشد، كه بايد در تمام دو خون كارهائى را كه بر حائض حرام است، ترك كند و كارهاى مستحاضه را بجا آورد و در پاكى در بين كارهائى را كه بر حائض حرام است، ترك كند و عبادتهاى خود را انجام دهد.
مسأله 490 - زنى كه عادت وقتيه و عدديه دارد، اگر در وقت عادت،