جنابت گفته شد. سوم - جماع كردن در قبل، كه هم براى مرد حرام است و هم براى زن، اگر چه به مقدار ختنه گاه داخل شود و منى هم بيرون نيايد بلكه احتياط واجب آنست كه مقدار كمتر از ختنه گاه را هم داخل نكند و در دبر زن حائض هم وطى ننمايد چون كراهت شديده دارد.
مسأله 457 - جماع كردن در روزهائى هم كه حيض قطعى نيست ولى شرعا بايد آن را حيض قرار دهد حرام است. پس زنى كه بيشتر از ده روز خون مىبيند و بايد به دستورى كه بعدا گفته مىشود روزهاى عادت خويشان خود را حيض قرار دهد شوهرش نمىتواند در آن روزها با او نزديكى نمايد.
مسأله 458 - اگر شماره روزهاى حيض به سه قسمت تقسيم شود و شوهر در قسمت اول آن با زن خود در قبل جماع كند، مستحب بلكه احوط است كه هيجده نخود طلا كفاره، به فقير بدهد و اگر در قسمت دوم جماع كند، نه نخود و اگر در قسمت سوم جماع كند، چهار نخود و نيم بدهد، مثلا زنى كه شش روز خون حيض مىبيند اگر شوهرش در شب يا روز اول و دوم با او جماع كند، مستحب بلكه احوط مستحب است كه هيجده نخود طلا و در شب يا روز سوم و چهارم، نه نخود و در شب يا روز پنجم و ششم، چهار نخود و نيم بدهد.
مسأله 459 - بهتر آنست كه طلاى كفاره را سكه دار بدهد ولى اگر ممكن نباشد، قيمت آن كافى است.
مسأله 460 - اگر قيمت طلا، در وقتى كه جماع كرده، با وقتى كه مىخواهد به فقير بدهد، فرق كرده باشد بايد قيمت وقتى را كه مىخواهد به فقير بدهد، حساب كند.
مسأله 461 - اگر كسى، هم در قسمت اول و هم در قسمت دوم و هم در قسمت سوم حيض، با زن خود جماع كند، مستحب بلكه احوط آنست كه