مرتدع مىشود و ترك مىكند، كافى است در اداء وظيفه امر به معروف و نهى از منكر و حاجت به امر و نهى علاوه نيست و اين، درجه اول از امر به معروف و نهى از منكر است.
مسألة 2865 - درجه دوم از امر به معروف و نهى از منكر آنست كه اگر مرتكب منكر، با اظهار كراهت، ترك معصيت نكرد با حسن خلق و كلام حسن او را امر به ترك منكر نمايد و مصالح ترك منكر و فعل معروف و مفاسد عكس آن را بيان كند تا مرتكب، متنبه شود و ترك معصيت بنمايد، و اگر به همين مقدار مرتكب، متنبه شد و معصيت را ترك كرد اداء وظيفه شده است.
مسأله 2866 - درجه سوم از امر به معروف و نهى از منكر آنست كه اگر معصيت كار، به زبان خوش و كلام حسن، ترك معصيت نكرد با غلظت و كلام خشن وتعيير و سرزنش، امر نهى كند با مراعات ترتيب درجات زبرى و خشونت.
مسأله 2867 - درجه چهارم از امر به معروف و نهى از منكر آنست كه معصيت كار، از درجات مذكوره، ترك معصيت نكند و مصر باشد در اين صورت اگر بداند به زدن، ترك مىكند و يا اقلا احتمال عقلائى باشد كه زدن، مؤثر است و از ضرر به جان و مال و عرض خود يا مسلمان ديگرى ايمن باشد واجب است زدن به مقدارى كه ترك معصيت كند به شرط آن كه منجر به جرح و قتل نشود.
مسأله 2868 - اگر شخص با اهل معصيت، محشور و بتواند به ترك معصيت، از معصيت آنها جلو گيرى نمايد، بهترين طريقه امر به معروف و نهى از منكر است مثلا اگر رفيق انسان بخواهد غيبت كند انسان از استماع،