و مقدار و خصوصيات آن را معين نكند، اگر يك نماز دو ركعتى بخواند كفايت مىكند و اگر نذر كند صدقه بدهد و جنس و مقدار آن را معين نكند، اگر چيزى بدهد كه بگويند صدقه داده، به نذر عمل كرده است و اگر نذر كند كارى براى خدا بجا آورد، در صورتى كه يك نماز بخواند يا يك روز روزه بگيرد، يا چيزى صدقه بدهد، نذر خود را انجام داده است.
مسأله 2662 - اگر نذر كند روز معينى را روزه بگيرد: بايد همان روز را روزه بگيرد و نمىتواند در آن روز مسافرت كند و اگر بواسطه مسافرت روزه نگيرد، بايد گذشته از قضاى آن روز كفاره هم بدهد. و احوط واجب در كفاره نذر براى عاجز از آزاد كردن بنده، اطعام شصت مسكين است و اگر از آن عاجز بود جمع بين پوشاندن ده فقير و دو ماه پى در پى روزه است و با عجز از پوشاندن ده فقير، اكتفا به دو ماه روزه نمايد.
مسأله 2663 - اگر انسان از روى اختيار به نذر خود عمل نكند، بايد به مقدارى كه در مسأله پيش گفته شد كفاره بدهد.
مسأله 2664 - اگر نذر كند كه تا وقت معينى عملى را ترك كند بعد از گذشتن آن وقت مىتواند آن عمل را بجا آورد و اگر پيش‌ از گذشتن آن وقت از روى فراموشى يا ناچارى انجام دهد، چيزى بر او واجب نيست ولى باز هم لازم است كه تا آن وقت آن عمل را بجا نياورد و چنانچه دو باره پيش از رسيدن آن وقت بدون عذر آن عمل را انجام دهد، بايد به مقدارى كه در دو مسأله پيش گفته شد كفاره بدهد.
مسأله 2665 - كسى كه نذر كرده عملى را ترك كند و وقتى براى آن معين نكرده است، اگر از روى فراموشى، يا ناچارى، يا ندانستن، آن عمل را انجام دهد كفاره بر او واجب نيست. ولى بعدا هر وقت از روى اختيار آن را بجا آورد، بايد به مقدارى كدر سه مسأله پيش گفته شد كفاره بدهد.