صدايش را بلند كند، مثل آن كه آنها را با فرياد بخواند، نمازش باطل است.
مسأله 1006 - انسان بايد نماز را ياد بگيرد كه غلط نخواند و كسى كه به هيچ قسم نمىتواند صحيح آن را ياد بگيرد، بايد هر طور كه مىتواند، بخواند و احتياط واجب لازم آنست نماز را به جماعت بجا آورد مگر آن كه بر او حرج باشد.
مسأله 1007 - كسى كه حمد و سوره و چيزهاى ديگر نماز را به خوبى نمىداند و مىتواند ياد بگيرد، چنانچه وقت نماز وسعت دارد، بايد ياد بگيرد و اگر وقت تنگ است، بنابر احتياط واجب در صورتى كه ممكن باشد، بايد نمازش را به جماعت بخواند.
مسأله 1008 - مزد گرفتن براى ياد دادن واجبات نماز حرام است بنابر احتياط واجب. ولى براى مستحبات آن اشكال ندارد.
مسأله 1009 - اگر يكى از كلمات حمد يا سوره را نداند يا عمدا آن را نگويد يا بجاى حرفى حرف ديگر بگويد مثلا بجاى (ض) (ظ) بگويد، يا جائى كه بايد بدون زير وزبر خوانده شود، زير وزبر بدهد، يا تشديد را نگويد نماز او باطل است.
مسأله 1010 - اگر انسان كلمه‌اى را صحيح بداند و در نماز همان طور بخواند و بعد بفهمد غلط خوانده، بايد دوباره نماز را بخواند و اگر وقت گذشته قضا نمايد.
مسأله 1011 - اگر زير وزبر كلمه‌اى را نداند يا نداند مثلا كلمه‌اى به (س) است يا به (ص)، بايد ياد بگيرد و چنانچه دو جور يا بيشتر بخواند، مثل آن كه در اهدنا الصراط المستقيم، مستقيم را يك مرتبه با (سين) و يك مرتبه با (صاد) بخواند، نمازش باطل است.
مسأله 1012 - اگر در كلمه‌اى واو باشد و حرف قبل از واو در آن كلمه