در دست مانده مسح كند، و بنا بر احتياط واجب بايد با دست راست باشد، و لازم نيست كه از بالا به پايين مسح نمايد، هر چند موافق احتياط است.
مسأله 249 - يك قسمت از چهار قسمت سر كه مقابل پيشانى است، جاى مسح مىباشد، و هر جاى اين قسمت را به هر اندازه مسح كند كافى است، اگر چه بهتر آن است كه از در ازا به اندازه در ازاى يك انگشت و از پهنا به اندازه پهناى سه انگشت بسته مسح نمايد.
مسأله 250 - لازم نيست مسح سر بر پوست آن باشد بلكه بر موى جلوى سر هم صحيح است. ولى كسى كه موى جلوى سر او به اندازه‌اى بلند است كه اگر مثلا شانه كند به صورتش مىريزد، يا به جاهاى ديگر سر مىرسد، بايد بيخ موها را مسح كند، يا فرق سر را باز كرده، پوست سر را مسح نمايد، و اگر موهايى را كه به صورت مىريزد يا به جاهاى ديگر سر مىرسد جلوى سر جمع كند و بر آنها مسح نمايد، يا بر موى جاهاى ديگر سر، كه جلوى آن آمده مسح كند باطل است.
مسأله 251 - بعد از مسح سر، بايد با ترى آب وضو كه در دست مانده روى پاها را از سر يكى از انگشتها تا برآمدگى روى پا مسح كند و احتياط واجب آن است كه تا مفصل را هم مسح نمايد.
مسأله 252 - پهناى مسح پا به هر اندازه باشد كافى است، ولى بهتر، آن است كه به اندازه پهناى سه انگشت بسته مسح نمايد، و بهتر از آن، مسح تمام روى پا است، كه با تمام كف دست، روى پا را مسح كند.
مسأله 253 - اگر در مسح پا همه دست را روى پا بگذارد و كمى بكشد، صحيح است.
مسأله 254 - در مسح سر و روى پا، بايد، دست را روى آنها بكشد، و اگر دست را نگه دارد و سر يا پا را به آن بكشد، وضو باطل است، ولى اگر موقعى كه دست را مىكشد، سر يا پا مختصرى حركت كند، اشكال ندارد.
مسأله 255 - جاى مسح، بايد خشك باشد و اگر به قدرى تر باشد كه رطوبت