مسأله 241 - شستن توى بينى و مقدارى از لب و چشم كه در وقت بستن ديده نمىشود واجب نيست، ولى براى آن كه يقين كند از جاهايى كه بايد شسته شود چيزى باقى نمانده، واجب است مقدارى از آنها را هم بشويد. و كسى كه نمىدانسته بايد اين مقدار را بشويد، اگر نداند در وضوهايى كه گرفته اين مقدار را شسته يا نه نمازهايى كه خوانده صحيح است.
مسأله 242 - بايد صورت را از بالا به پايين شست، و اگر از پايين به بالا بشويد وضو باطل است و دستها را بايد از مرفق به طرف سر انگشتان بشويد.
مسأله 243 - اگر دست را تر كند و به صورت و دستها بكشد، چنانچه ترى دست به قدرى باشد كه به واسطه كشيدن دست، آب كمى بر آنها جارى شود كافى است.
مسأله 244 - بعد از شستن صورت، بايد دست راست و بعد از آن دست چپ را از آرنج تا سر انگشتها بشويد.
مسأله 245 - براى آن كه يقين كند، آرنج را كاملا شسته بايد مقدارى بالاتر از آرنج را هم بشويد.
مسأله 246 - كسى كه پيش از شستن صورت، دستهاى خود را تا مچ شسته، در موقع وضو، بايد تا سر انگشتان را بشويد، و اگر فقط تا مچ را بشويد وضوى او باطل است مسأله 247 - در وضو، شستن صورت و دستها مرتبه اول واجب و مرتبه دوم مستحب و مرتبه سوم و بيشتر از آن حرام مىباشد، و اين كه شستن اول يا دوم يا سوم است، مربوط به قصد كسى است كه وضو مىگيرد، پس اگر به قصد شستن مرتبه اول مثلا ده مرتبه آب به صورت بريزد اشكال ندارد، و همه آنها شستن اول حساب مىشود، و اگر به قصد اين كه سه مرتبه بشويد سه مرتبه آب بريزد، مرتبه سوم آن، حرام است.
مسأله 248 - بعد از شستن هر دو دست، بايد جلوى سر را با ترى آب وضو كه