مسأله 340 - اگر در صورت يا دستها چند جبيره باشد، بايد بين آنها را بشويد و اگر جبيرهها در سر يا روى پاها باشد، بايد بين آنها را مسح كند و در جاهائى كه جبيره است بايد بدستور جبيره عمل نمايد.
مسأله 341 - اگر جبيره بيشتر از معمول اطراف زخم را گرفته و برداشتن آن ممكن نيست، بايد بدستور جبيره عمل كند و بنابر احتياط واجب تيمم هم بنمايد، و اگر برداشتن جبيره ممكن است بايد جبيره را بردارد، پس اگر زخم در صورت و دستها است اطراف آن را بشويد و اگر در سر يا روى پاها است اطراف آن را مسح كند و براى جاى زخم بدستور جبيره عمل نمايد.
مسأله 342 - اگر در جاى وضو زخم و جراحت و شكستگى نيست ولى به جهت ديگرى آب براى آن ضرر دارد، بايد تيمم كند و احتياط مستحب آنست كه وضوى جبيرهاى هم بگيرد.
مسأله 343 - اگر جائى از اعضاء وضو را رگ زده است و نمىتواند آن را آب بكشد يا آب براى آن ضرر دارد، بايد بدستور جبيره عمل كند.
مسأله 344 - اگر در جاى وضو يا غسل چيزى چسبيده است كه برداشتن آن ممكن نيست، يا بقدرى مشقت دارد كه نمىشود تحمل كرد، بايد بدستور جبيره عمل كند و بنابر احتياط واجب اگر تمام يا بعض محل تيمم بى مانع باشد تيمم هم بنمايد چنانچه گفته شد.
مسأله 345 - غسل جبيرهاى مثل وضوى جبيرهاى است، و اگر ارتماسى هم بجا آورده شود صحيح است اگر چه ترتيبى بهتر است.
مسأله 346 - كسى كه وظيفه او تيمم است اگر در بعضى از جاهاى تيمم او زخم يا دمل يا شكستگى باشد، بايد دستور وضوى جبيرهاى، تيمم جبيرهاى نمايد.
مسأله 347 - كسى كه بايد با وضو يا غسل جبيرهاى نماز بخواند، چنانچه بداند كه تا آخر وقت عذر او بر طرف نمىشود، مىتواند در اول وقت نماز بخواند، ولى اگر اميد دارد كه تا آخر وقت عذر او بر طرف شود، احتياط واجب آنست كه صبر كند