نماز مسافر مسافر بايد نماز ظهر و عصر و عشا را با هشت شرط شكسته - يعنى دو ركعت - بخواند:
شرط اول - آن كه سفر او كمتر از هشت فرسخ شرعى نباشد و فرسخ شرعى دوازده هزار ذراع است به ذراع متعارف و بعضى گفته‌اند اين مقدار تقريبا پنج كيلو متر و نيم است.
مسأله 1281 - كسى كه مجموع رفتن و برگشتن او هشت فرسخ است، چنانچه هيچ يك از رفتن و برگشتن كمتر از چهار فرسخ نباشد، بايد نماز را شكسته بخواند بنابر اين اگر رفتن سه فرسخ و برگشتن پنج فرسخ، يا رفتن پنج فرسخ و برگشتن سه فرسخ باشد، بايد نماز را تمام - يعنى چهار ركعت - بخواند.
مسأله 1282 - اگر رفتن و برگشتن هر يك از چهار فرسخ كمتر نباشد نمازش شكسته است و روزه را نيز بايد افطار نمايد، خواه همان روز يا شب آن برگردد يا نه.
مسأله 1283 - اگر سفر مختصرى از هشت فرسخ كمتر باشد، يا انسان نداند كه سفر او هشت فرسخ است يا نه، نبايد نماز را شكسته بخواند. و چنانچه شك كند كه سفر او هشت فرسخ است يا نه، در صورتى كه تحقيق كردن برايش مشقت دارد، بايد نمازش را تمام بخواند و اگر مشقت ندارد، بنابر احتياط واجب بايد تحقيق كند كه اگر دو عادل بگويند، يا بين مردم معروف باشد كه سفر او هشت فرسخ است، نماز را شكسته بخواند.
مسأله 1284 - اگر يك عادل خبر دهد كه سفر انسان هشت فرسخ است، بنابر احتياط واجب بايد نماز را هم شكسته و هم تمام بخواند و روزه بگيرد و قضاى آن را هم بجا آورد.
مسأله 1285 - كسى كه يقين دارد سفر او هشت فرسخ است، اگر نماز را شكسته بخواند و بعد بفهمد كه هشت فرسخ نبوده، بايد آن را چهار ركعتى بجا آورد