مسأله 855 - كسى كه بايد خوابيده نماز بخواند، اگر برهنه باشد و لحاف يا تشك او نجس يا ابريشم خالص يا از اجزاء حيوان حرام گوشت باشد، احتياط واجب آنست كه در نماز، خود را با آنها نپوشاند.
مواردى كه لازم نيست بدن و لباس نمازگزار پاك باشد مسأله 856 - در سه صورت اگر بدن يا لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحيح است، اول - آن كه بواسطه زخم يا جراحت يا دملى كه در بدن او است، لباس يا بدنش به خون آلوده شده باشد.
دوم - آن كه بدن يا لباس او به مقدار كمتر از در هم (كه تقريبا به اندازه يك اشرفى مىشود) به خون آلوده باشد.
سوم - آن كه ناچار باشد با بدن يا لباس نجس نماز بخواند.
و در دو صورت اگر فقط لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحيح است اول - آن كه لباسهاى كوچك او مانند جوراب و عرقچين نجس باشد.
دوم - آن كه لباس زنى كه پرستار بچه است نجس شده باشد و احكام اين پنج صورت مفصلا در مسائل بعد گفته مىشود.
مسأله 857 - اگر در بدن يا لباس نمازگزار، خون زخم يا جراحت يا دمل باشد چنانچه طورى است كه آب كشيدن بدن يا لباس يا عوض كردن لباس براى بيشتر مردم سخت است تا وقتى كه زخم يا جراحت يا دمل خوب نشده مىتواند با آن خون نماز بخواند. و همچنين است اگر چركى كه با خون بيرون آمده يا دوائى كه روى زخم گذاشته‌اند و نجس شده، در بدن يا لباس او باشد.
مسأله 858 - اگر خون بريدگى يا زخمى كه به زودى خوب مىشود و شستن آن آسان است، و از درهم زيادتر است در بدن يا لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است.
مسأله 859 - اگر جائى از بدن يا لباس كه با زخم فاصله دارد، به رطوبت