مسأله 1961 - زنى كه صيغه شده اگر فقير باشد، شوهرش و ديگران مىتوانند به او زكات بدهند. ولى اگر شوهرش در ضمن عقد شرط كند كه مخارج او را بدهد، يا به جهت ديگرى دادن مخارجش بر او واجب باشد، در صورتى كه بتواند مخارج آن زن را بدهد، نمىشود به آن زن زكات داد مگر آن كه مخارجش را شوهر ندهد هر چند از روى معصيت باشد.
مسأله 1962 - زن مىتواند به شوهر فقير خود زكات بدهد، اگر چه شوهر زكات را صرف مخارج خود آن زن نمايد.
مسأله 1963 - سيد نمىتواند از غير سيد زكات بگيرد ولى اگر خمس و ساير وجوهات كفايت مخارج او را نكند و از گرفتن زكات ناچار باشد، مىتواند از غير سيد زكات بگيرد.
مسأله 1964 - به كسى كه معلوم نيست سيد است يا نه، مىشود زكات داد.
نيت زكات مسأله 1965 - انسان بايد زكات را به قصد قربت - يعنى: براى انجام فرمان خداوند عالم - بدهد و در نيت معين كند كه آنچه را مىدهد زكات مال است، يا زكات فطره ولى اگر مثلا زكات گندم و جو بر او واجب باشد، لازم نيست معين كند چيزى را كه مىدهد زكات گندم است يا زكات جو.
مسأله 1966 - كسى كه زكات چند مال بر او واجب شده، اگر مقدارى زكات بدهد و نيت هيچ كدام آنها را نكند چنانچه چيزى را كه داده همجنس يكى از آنها باشد، زكات همان جنس حساب مىشود. و اگر همجنس هيچ كدام آنها نباشد، به همه آنها قسمت مىشود، پس كسى كه زكات چهل گوسفند و زكات پانزده مثقال طلا بر او واجب است، اگر مثلا يك گوسفند از بابت زكات بدهد و نيت هيچ كدام آنها را نكند، زكات گوسفند حساب مىشود ولى اگر مقدارى نقره بدهد به زكاتى كه براى گوسفند و طلا بدهكار است تقسيم مىشود.