4 - آن كه مقدارى از خون اول و دوم در روزهاى عادت باشد، ولى هر يك از خون اولى و دومى، كه در روزهاى عادت بوده، از سه روز كمتر باشد، كه بايد در تمام دو خون كارهائى را كه بر حائض حرام است، ترك كند و كارهاى مستحاضه را بجا آورد و در پاكى در بين كارهائى را كه بر حائض حرام است، ترك كند و عبادتهاى خود را انجام دهد.
مسأله 490 - زنى كه عادت وقتيه و عدديه دارد، اگر در وقت عادت، خون نبيند و در غير آن وقت به شماره روزهاى حيضش با صفات حيض خون ببيند، بايد همان را حيض قرار دهد، چه پيش از وقت عادت ديده باشد چه بعد از آن.
مسأله 491 - زنى كه عادت وقتيه و عدديه دارد، اگر در وقت عادت خود خون ببيند ولى شماره روزهاى آن كمتر يا بيشتر از روزهاى عادت او باشد و بعد از پاك شدن، دوباره به شماره روزهاى عادتى كه داشته خون ببيند، بايد آنچه را در وقت ديده، حيض قرار دهد و اگر شماره روزهايش كمتر باشد اگر ممكن است كسرى عدد را از آنچه بعد از عادت ديده، تمام نمايد و در ما بقى عمل مستحاضه نمايد اگر از ده روز تجاوز كند و اگر تجاوز نكند تمام روزهائى را كه خون ديده حيض قرار دهد و در پاكى در بين احتياط كند به ترك آنچه بر حائض حرام است و انجام عبادتهاى خود.
مسأله 492 - زنى كه عادت وقتيه و عدديه دارد، اگر بيشتر از ده روز خون ببيند، خونى كه در روزهاى عادت ديده - اگر چه نشانه‌هاى حيض را نداشته باشد - حيض است، و خونى كه بعد از روزهاى عادت ديده - اگر چه نشانه‌هاى حيض را داشته باشد - استحاضه است. مثلا زنى كه عادت حيض او از اول ماه تا هفتم است، اگر از اول تا دوازدهم خون ببيند، هفت روز اول آن، حيض و پنج روز بعد، استحاضه مىباشد.
مسأله 493 - زنانى كه عادت وقتيه دارند، سه دسته‌اند، اول - زنى كه دو ماه پشت سر هم در وقت معين، خون حيض ببيند و بعد از چند روز پاك شود ولى شماره روزهاى آن در اين دو ماه يك اندازه نباشد، مثلا دو