شود و از چيزهائى باشد كه در خود نماز سجده سهو دارد احتياط لازم آن است كه سجده سهو را بجا آورد و اگر از چيزهائى است كه سجده سهو ندارد در نماز احتياط نيز لازم نيست.
مسأله 1240 - اگر بعد از سلام نماز احتياط شك كند كه يكى از اجزاء يا شرائط آن را بجا آورده يا نه، به شك خود اعتنا نكند.
مسأله 1241 - اگر در نماز احتياط، تشهد يا يك سجده را فراموش كند، احتياط واجب آنست كه بعد از سلام نماز، آن را قضا نمايد.
مسأله 1242 - اگر نماز احتياط و قضاى يك سجده يا قضاى يك تشهد يا دو سجده سهو بر او واجب شود، بايد اول نماز احتياط را بجا آورد.
مسأله 1243 - حكم گمان در نماز مثل حكم يقين است، مثلا اگر انسان گمان دارد كه نماز را چهار ركعت خوانده، نبايد نماز احتياط بخواند و اگر گمان دارد ركوع كرده. نبايد آن را بجا آورد و اگر گمان دارد حمد را نخوانده، چنانچه به ركوع نرفته، بايد بخواند، و اگر به ركوع رفته نمازش صحيح است.
مسأله 1244 - حكم شك و سهو و گمان در نمازهاى واجب يوميه و نمازهاى واجب ديگر فرق ندارد، مثلا اگر در نماز آيات شك كند كه يك ركعت خوانده يا دو ركعت چون شك در نماز دو ركعتى است، نماز باطل مىشود.
سجده سهو مسأله 1245 - براى پنج چيز بعد از سلام نماز، انسان بايد دو سجده سهو بدستورى كه بعدا گفته مىشود. بجا آورد:
اول - آن كه در بين نماز، سهوا حرف بزند.
دوم - جائى كه نبايد سلام نماز را بدهد، مثلا در ركعت اول سهوا سلام بدهد.
سوم - آن كه يك سجده را فراموش كند.
چهارم - آن كه تشهد را فراموش كند.
پنجم - آن كه در نماز چهار ركعتى بعد از سجده دوم شك كند كه چهار ركعت خوانده يا پنج ركعت و اگر در جائى كه بايد بايستد مثلا موقع خواندن حمد