مسأله 1376 - مسافرى كه نماز نخوانده، اگر پيش از تمام شدن وقت به وطنش برسد، يا به جائى برسد كه مىخواهد ده روز در آنجا بماند، بايد نماز را تمام بخواند. و كسى كه مسافر نيست، اگر در اول وقت نماز نخواند و مسافرت كند، در سفر بايد نماز را شكسته بخواند.
مسأله 1377 - اگر از مسافرى كه بايد نماز را شكسته بخواند نماز ظهر يا عصر يا عشاء قضاء شود، بايد آن را دو ركعتى قضا نمايد اگر چه در غير سفر بخواهد قضاى آن را بجاى آورد، و اگر از كسى كه مسافر نيست يكى از اين سه نماز قضا شود، بايد چهار ركعتى قضا نمايد اگر چه در سفر بخواهد آن را قضا نمايد.
مسأله 1378 - مستحب است مسافر بعد از هر نماز سى مرتبه بگويد:
سبحان الله والحمد لله ولا إله ا لا الله اكبر و در تعقيب نماز ظهر و عصر و عشا بيشتر سفارش شده است، بلكه بهتر است در تعقيب اين سه نماز شصت مرتبه بگويد.
نماز قضا مسأله 1379 - كسى كه نماز واجب خود را در وقت آن نخوانده بايد قضاى آن را بجا آورد، اگر چه در تمام وقت نماز خواب مانده يا بواسطه مستى نماز نخوانده باشد ولى نمازهاى يوميه‌اى را كه زن در حال حيض يا نفاس نخوانده قضا ندارد.
و همچنين كسى كه در تمام وقت بيهوش بوده قضا بر او واجب نيست.
مسأله 1380 - اگر بعد از وقت نماز بفهمد نمازى را كه خوانده باطل بوده بايد قضاى آن را بخواند.
مسأله 1381 - كسى كه نماز قضا دارد، بايد در خواندن آن كوتاهى نكند ولى واجب نيست فورا آن را بجا آورد.
مسأله 1382 - كسى كه نماز قضا دارد مىتواند نماز مستحبى بخواند.
مسأله 1383 - اگر انسان احتمال دهد كه نماز قضائى دارد يا نمازهائى را كه خوانده صحيح نبود. مستحب است احتياطا قضاى آنها را بجا آورد.