مسأله 186 - براى پاك شدن كف پا و ته كفش بهتر است پانزده قدم يا بيشتر راه بروند، اگر چه به كمتر از پانزده قدم يا ماليدن پا به زمين، نجاست بر طرف شود.
مسأله 187 - لازم نيست كف پا و ته كفش نجس، تر باشد بلكه اگر خشك هم باشد به راه رفتن پاك مىشود.
مسأله 188 - بعد از آن كه كف پا يا ته كفش نجس به راه رفتن پاك شد، مقدارى از اطراف آن هم كه معمولا به گل آلوده مىشود پاك مىگردد.
مسأله 189 - كسى كه با دست و زانو راه مىرود اگر كف دست يا زانوى او نجس شود، با راه رفتن پاك مىگردد. و همچنين است ته عصا و ته پاى مصنوعى و نعل چهارپايان.
مسأله 190 - اگر بعد از راه رفتن، بو يا رنگ يا ذره‌هاى كوچكى از نجاست كه ديده نمىشود، در كف پا يا ته كفش بماند اشكال ندارد. اگر چه احتياط مستحب آنست بقدرى راه روند كه آنها هم بر طرف شوند.
مسأله 191 - توى كفش و مقدارى از كف پا كه به زمين نمىرسد، بواسطه راه رفتن پاك نمىشود. و پاك شدن كف جوراب بواسطه راه رفتن محل اشكال است.
3 - آفتاب مسأله 192 - آفتاب، زمين و ساختمان و چيزهائى كه - مانند درب و پنجره در ساختمان به كار برده شده، و همچنين ميخى را كه به ديوار كوبيده‌اند، با پنج شرط پاك مىكند، اول آن كه چيز نجس بطورى تر باشد، كه اگر چيز ديگرى به آن برسد تر شود، پس اگر خشك باشد بايد بوسيله‌اى آن را تر كنند تا آفتاب خشك كند. دوم آن كه اگر عين نجاست در آن چيز باشد پيش از تابيدن آفتاب، آن را بر طرف كنند. سوم آن كه چيزى از تابيدن آفتاب جلوگيرى نكند، پس اگر آفتاب از پشت پرده يا ابر و مانند اينها بتابد چيز نجس را خشك كند، آن چيز پاك نمىشود ولى اگر ابر بقدرى نازك باشد كه از تابيدن آفتاب جلوگيرى نكند، اشكال ندارد. چهارم آن كه آفتاب به