مسأله 220 - اگر لباس و مانند آن را با آب قليل آب بكشند و به اندازه معمول فشار دهند تا آبى كه روى آن ريخته‌اند، جدا شود آبى كه در آن مىماند پاك است.
مسأله 221 - ظرف نجس را كه با آب قليل آب مىشكند، بعد از جدا شدن آبى كه براى پاك شدن، روى آن ريخته‌اند، آب كمى كه در آن مىماند پاك است.
9 - بر طرف شدن عين نجاست مسأله 222 - اگر بدن حيوان به عين نجس مثل خون، يا متنجس مثل آب نجس آلوده شود، چنانچه آنها بر طرف شود، بدن آن حيوان پاك مىشود و همچنين است باطن بدن انسان مثل توى دهان و بينى. مثلا اگر خونى از لاى دندان بيرون آيد و در آب دهان از بين برود، آب كشيدن توى دهان لازم نيست ولى اگر دندان عاريه در دهان نجس شود بنابر احتياط بايد آن را آب بكشند.
مسأله 223 - اگر غذا لاى دندان مانده باشد و داخل دهان خون بيايد چنانچه انسان نداند كه خون به غذا رسيده آن غذا پاك است. و اگر خون به آن برسد بنابر احتياط نجس مىشود.
مسأله 224 - مقدارى از لبها و پلك چشم كه موقع بستن، روى هم مىآيد و نيز جائى را كه انسان نمىداند از ظاهر بدن است يا باطن آن، اگر نجس شود بنابر احتياط واجب بايد آب بكشد.
مسأله 225 - اگر گرد و خاك نجس به لباس و فرش و مانند اينها بنشيند، چنانچه طورى آنها را تكان دهند كه گرد و خاك نجس از آنها بريزد، پاك مىشود.
10 - استبراء حيوان نجاستخوار مسأله 226 - بول و غائط حيوانى كه به خوردن نجاست انسان عادت كرده، نجس است و اگر بخواهند پاك شود، بايد آن را استبراء كنند - يعنى: تا مدتى كه