صحيح است. ولى اگر بدنش با رطوبت به چيزى كه نجس بودن آن را فراموش كرده برسد و بدون اين كه خود را آب بكشد، غسل كند و نماز بخواند، غسل و نمازش باطل است و نيز اگر جائى از اعضاء وضو با رطوبت به چيزى كه نجس بودن آن را فراموش كرده برسد و پيش از آن كه آنجا را آب بكشد وضو بگيرد و نماز بخواند، وضو و نمازش باطل مىباشد.
مسأله 820 - كسى كه يك لباس دارد، اگر بدن و لباسش نجس شود و به اندازه آب كشيدن يكى از آنها آب داشته باشد، مىتواند لباسش را بيرون آورد، و بدن را آب بكشد و نماز را بدستورى كه براى برهنگان گفته شد بجا آورد و مىتواند كه با همان لباس نماز بخواند و اگر بواسطه سرما يا عذر ديگر نتواند لباس را بيرون آورد، هر كدام از بدن يا لباس را كه بخواهد، مىتواند آب بكشد. ولى اگر مثلا نجاست يكى بول است كه اگر بخواهد با آب قليل آب بكشد بايد دو مرتبه آب روى آن بريزد و ديگرى خون است كه يك مرتبه ريختن آب روى آن كافيست بايد آن را كه به بول نجس شده آب بكشد.
مسأله 821 - كسى كه غير از لباس نجس لباس ديگرى ندارد، مختار است با همان لباس نماز بخواند يا نماز را بدستورى كه براى برهنگان گفته شد بجا آورد ولى اگر بواسطه سرما و مانند آن نمىتواند لباسش را بيرون آورد، بايد با لباس نجس نماز بخواند و نماز او صحيح است.
مسأله 822 - كسى كه دو لباس دارد، اگر بداند يكى از آنها نجس است و نداند كدام يك آنهاست، چنانچه وقت دارد، بايد با هر دو لباس نماز بخواند مثلا اگر مىخواهد نماز ظهر و عصر بخواند بايد با هر كدام يك نماز ظهر و يك نماز عصر بخواند، ولى اگر وقت تنگ است، بايد با يكى از آن دو لباس نماز بخواند و در خارج وقت نيز آن نماز را با لباس پاك قضا نمايد. شرط دوم (بهتر مىباشد).
مسأله 823 - لباس نمازگزار بايد مباح باشد و كسى كه مىداند پوشيدن لباس غصبى حرام است، اگر عمدا در لباس غصبى يا در لباسى كه نخ يا دكمه يا چيز ديگر آن غصبى است نماز بخواند، باطل است.