مسجد دارد، كسى كه نمىخواهد در آن مسجد نماز بخواند، نمىتواند در آن حوض وضو بگيرد ولى اگر اختصاص معلوم نباشد، مىتواند از آن وضو بگيرد خصوصا اگر بطور معمول كسانى هم كه نمىخواهند در آن مسجد نماز بخوانند، از حوض آن وضو مىگيرند.
مسأله 276 - وضو گرفتن از حوض تيمچه و مسافرخانه و مانند اينها براى كسانى كه ساكن آنجاها نيستند، با علم به رضايت صاحبان آنها صحيح است هر چند علم به رضايت از وضو گرفتن كسانى كه در آنجاها ساكن نيستند و ممانعت نكردن صاحبان آنها، حاصل شود.
مسأله 277 - وضو گرفتن در نهرهاى بزرگ اگر چه انسان نداند كه صاحب آنها راضى است - اشكال ندارد، ولى اگر صاحب آنها از وضو گرفتن نهى كند احتياط واجب آنست كه با آب آنها وضو نگيرند.
مسأله 278 - اگر فراموش كند آب، غصبى است و با آن وضو بگيرد صحيح است، ولى كسى كه خودش آب را غصب كرده، اگر غصبى بودن آن را فراموش كند و وضو بگيرد، بنابر احتياط وضوى او باطل است.
شرط چهارم - آن كه ظرف آب وضو مباح باشد.
شرط پنجم - آن كه ظرف آب وضو طلا و نقره نباشد.
مسأله 279 - اگر آب وضو در ظرف غصبى يا طلا و نقره است و غير از آن، آب ديگرى ندارد بايد تيمم كند، و نمىتواند با آب آنها وضو بگيرد. و اگر آب ديگرى دارد چنانچه در ظرف غصبى يا طلا و نقره، وضوى ارتماسى بگيرد يا با آنها آب را به صورت و دستها بريزد، وضوى او باطل است و در صورتى كه با مشت يا چيز ديگر آب را از آنها بردارد و به صورت و دستها بريزد وضوى او صحيح است، هر چند بواسطه تصرف در ظرف غصبى معصيت كرده است.
مسأله 280 - بنابر احتياط واجب، بايد در حوضى كه مثلا يك آجر يا يك سنگ آن غصبى است وضو نگيرد.
مسأله 281 - اگر در صحن يكى از امامان يا امام زادگان كه سابقا قبرستان