مسأله 438 - اگر مستحاضه بخواهد نماز قضا بخواند، بايد براى هر نماز، كارهائى را كه براى نماز ادا بر او واجب است، بجا آورد لكن احتياط لازم، ترك قضا است تا موقعى كه پاك شود مگر با خوف فوت.
مسأله 439 - اگر زن بداند، خونى كه از او خارج مىشود، خون زخم نيست و بداند يا حيض است يا استحاضه، و يا نفاس است يا استحاضه، و علامت حيض و نفاس نداشته باشد، بايد بدستور استحاضه عمل كند و شرعا حكم حيض و نفاس را ندارد، بلكه اگر شك داشته باشد كه خون استحاضه است يا خونهاى ديگر، چنانچه نشانه آنها را نداشته باشد، بنابر احتياط واجب، بايد كارهاى مستحاضه را انجام دهد.
حيض حيض، خونى است كه غالبا در هر ماه چند روزى از رحم زن خارج مىشود وزن را در موقع ديدن خون حيض، حائض مىگويند.
مسأله 440 - خون حيض در بيشتر اوقات، غليظ و گرم و رنگ آن سياه يا سرخ است و با فشار و كمى سوزش، بيرون مىآيد.
مسأله 441 - زنان سيده، بعد از تمام شدن شصت سال، يائسه مىشوند - يعنى: خون حيض نمىبينند - و زنانى كه سيده نيستند، بعد از تمام شدن پنجاه سال ، يائسه مىشوند.
مسأله 442 - خونى كه دختر، پيش از تمام شدن نه سال و زن، بعد از يائسه شدن مىبيند، حيض نيست.
مسأله 443 - زن حامله و زنى كه بچه شير مىدهد، ممكن است حيض ببيند.
مسأله 444 - دخترى كه نمىداند نه سالش تمام شده يا نه، اگر خونى ببيند كه نشانه‌هاى حيض را نداشته باشد، حيض نيست و اگر نشانه‌هاى حيض را داشته باشد، حيض است و معلوم مىشود نه سال او تمام شده است.