مسأله 181 - زمين سنگ فرش و آجر فرش و زمين سختى كه آب در آن فرو نمىرود، اگر نجس شود با آب قليل پاك مىگردد، ولى بايد بقدرى آب روى آن بريزند كه جارى شود. و چنانچه آبى كه روى آن ريخته‌اند از سوراخى بيرون رود همه زمين پاك مىشود و اگر بيرون نرود جائى هم كه آبها جمع مىشود پاك است مگر آن كه غساله بول باشد كه نجس مىشود. و براى پاك شدن محل غساله كافى است كه غساله آن را در هر مرتبه بوسيله ظرف يا پارچه بگيرند.
مسأله 182 - اگر ظاهر نمك سنگ و مانند آن نجس شود، با آب كمتر از كر هم پاك مىشود.
مسأله 183 - اگر شكر آب شده نجس را قند كنند و در آب كر يا جارى بگذارند پاك نمىشود.
2 - زمين مسأله 184 - زمين با سه شرط كف پا و ته كفش نجس را، از نجاستى كه بواسطه راه رفتن روى زمين نجس حاصل شده، پاك مىكند و در نجاستى كه از خارج به پا يا ته كفش رسيده، احتياط لازم آنست كه در تطهير آن به راه رفتن روى زمين اكتفا نكند: اول آن كه زمين پاك باشد. دوم آن كه خشك باشد. سوم آن كه اگر عين نجس مثل خون و بول، يا متنجس - مثل گلى كه نجس شده - در كف پا و ته كفش باشد، بواسطه راه رفتن يا ماليدن پا به زمين بر طرف شود. و نيز زمين بايد خاك يا سنگ يا آجر فرش و يا موزائيك و مانند اينها باشد و با راه رفتن روى فرش و حصير و سبزه كف پا و ته كفش نجس پاك نمىشود.
مسأله 185 - پاك شدن كف پا ته كفش نجس را، از نجاستى كه بواسطه راه رفتن روى زمين اسفالت و روى زمينى كه با چوب فرش شده، محل اشكال است.