مسأله 101 - خونى كه از لاى دندانها مىآيد، اگر بواسطه مخلوط شدن با آب دهان از بين برود، پاك است، ولى بهتر آنست كه آن را فرو نبرند.
مسأله 102 - خونى كه بواسطه كوبيده شدن، زير ناخن يا زير پوست مىميرد، اگر طورى شود كه ديگر به آن خون نگويند پاك است، و اگر به آن خون بگويند نجس است و در اين صورت اگر مشقت ندارد بايد براى وضو و غسل آن را بر طرف سازند و اگر مشقت دارد بايد اطراف آن را به طورى كه نجاست زياد نشود بشويند و پارچه يا چيزى مثل پارچه بر آن بگذارند و روى پارچه دست تر بكشند و احتياطا تيمم هم بكنند.
مسأله 103 - اگر انسان نداند كه خون، زير پوست مرده يا گوشت بواسطه كوبيده شدن به آن حالت در آمده، پاك است.
مسأله 104 - اگر موقع جوشيدن غذا ذره‌اى خون در آن بيفتد، تمام غذا و ظرف آن نجس مىشود. و جوشيدن و حرارت و آتش پاك كننده نيست.
مسأله 105 - زردابه‌اى كه در حال بهبودى زخم در اطراف آن پيدا مىشود، اگر معلوم نباشد كه با خون مخلوط است، پاك مىباشد.
6 و 7 - سگ و خوك مسأله 106 - سگ و خوكى كه در خشكى زندگى مىكنند حتى مو و استخوان و پنجه و ناخن و رطوبتهاى آنها نجس است ولى سگ و خوك دريائى پاك است.
8 - كافر مسأله 107 - كافر - يعنى: كسى كه منكر خدا است، يا براى خدا شريك قرار مىدهد، يا رسالت حضرت خاتم الانبياء محمد بن عبد الله صلى الله عليه وآله را قبول ندارد. نجس است. و نيز كسى كه يكى از ضروريات دين مبين اسلام را منكر شود، چنانچه بداند آن چيز ضرورى دين است، نجس مىباشد، و اگر نداند احتياطا