نه چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد، مثل آن كه بعد از گلكارى شك كند گل بدست او چسبيده يا نه، بايد وارسى كند، يا بقدرى دست بمالد كه اطمينان پيدا كند كه اگر بوده بر طرف شده يا آب به زير آن رسيده است.
مسأله 300 - جائى را كه بايد شست و مسح كرد هر قدر چرك باشد، اگر چرك آن مانع از رسيدن آب به بدن نباشد اشكال ندارد، و همچنين است اگر بعد از گچكارى و مانند آن چيز سفيدى كه جلوگيرى از رسيدن آب به پوست نمىنمايد بر دست بماند ولى اگر شك كند كه با بودن آنها آب به بدن مىرسد يا نه، بايد آنها را بر طرف كند.
مسأله 301 - اگر پيش از وضو بداند كه در بعضى از اعضاء وضو مانع از رسيدن آب هست و بعد از وضو شك كند كه در موقع وضو آب را به آنجا رسانده يا نه، وضوى او صحيح است.
مسأله 302 - اگر در بعضى از اعضاء وضو مانعى باشد كه گاهى آب به خودى خود زير آن مىرسد و گاهى نمىرسد و انسان بعد از وضو شك كند كه آب زير آن رسيده يا نه، چنانچه بداند موقع وضو ملتفت رسيدن آب به زير آن نبوده، احتياط واجب آنست كه دوباره وضو بگيرد.
مسأله 303 - اگر بعد از وضو چيزى كه مانع از رسيدن آب است در اعضاء وضو ببيند و نداند موقع وضو بوده يا بعد پيدا شده، وضوى او صحيح است. ولى اگر بداند كه در وقت وضو ملتفت آن مانع نبوده، احتياط لازم واجب آنست كه دوباره وضو بگيرد.
مسأله 304 - اگر بعد از وضو شك كند چيزى كه مانع رسيدن آبست در اعضاء وضو بوده يا نه، و احتمال بدهد كه در وقت وضوء ملتفت بوده و اگر مانعى بوده بر طرف كرده وضويش صحيح است ولى اگر بداند كه وقت وضو ملتفت نبوده احتياط لازم آنست كه دوباره وضو بگيرد.