بگويند اينجا وطن او است.
مسأله 1332 - كسى كه در دو محل زندگى مىكند، مثلا شش ماه در شهرى و شش ماه در شهر ديگر مىماند، هر دو وطن او است. اما اگر بيشتر از دو محل را براى زندگى خود اختيار كرده باشد، بنابر احتياط واجب بايد نماز را در محل سومى و مازاد، هم شكسته بخواند و هم تمام بخواند.
مسأله 1333 - در غير وطن اصلى و وطن غير اصلى كه ذكر شد در جاهاى ديگر اگر قصد اقامه نكند نمازش شكسته است چه ملكى در آنجا داشته باشد يا نداشته باشد و چه در آنجا شش ماه مانده باشد يا نه.
مسأله 1334 - اگر به جائى برسد كه وطن اصلى او بوده و عملا از آنجا صرف نظر كرده يا به جائى برسد كه وطن غير اصلى او بوده و ديگر قصد ماندن در آنجا را ندارد نبايد نماز را تمام بخواند، اگر چه وطن ديگرى هم براى خود اختيار نكرده باشد.
مسأله 1335 - مسافرى كه قصد دارد، ده روز پشت سر هم در محلى بماند، يا مىداند كه بدون اختيار ده روز در محلى مىماند، در آن محل بايد نماز را تمام بخواند.
مسأله 1336 - مسافرى كه مىخواهد ده روز در محلى بماند، لازم نيست قصد ماندن شب اول يا شب يازدهم را داشته باشد، و همين كه قصد كند از اذان صبح روز اول تا غروب روز دهم بماند، بايد نماز را تمام بخواند و همچنين اگر مثلا قصدش اين باشد كه از ظهر روز اول تا ظهر روز يازدهم بماند، بايد نماز را تمام بخواند.
مسأله 1337 - مسافرى كه مىخواهد ده روز در محلى بماند، در صورتى بايد نماز را تمام بخواند كه بخواهد تمام ده روز را در يك جا بماند پس اگر بخواهد مثلا ده روز در نجف و كوفه يا در تهران كه به خاطر شهر خارق العاده بودن يك شهر حساب نمىشود بماند، بايد نماز را شكسته بخواند.
مسأله 1338 - مسافرى كه مىخواهد ده روز در محلى بماند، اگر از اول قصد داشته باشد كه در بين ده روز به اطراف آنجا برود، چنانچه جائى كه مىخواهد برود از مقدار ترخص شهر حساب نمىشود بماند دور تر نباشد بايد در همه ده روز نماز را تمام بخواند و اگر از مقدار ترخص دور تر باشد، بايد در تمام ده روز نماز را شكسته بخواند ولى چنانچه بخواهد يك ساعت يا دو ساعت برود و برگردد در همه ده روز بايد نماز را تمام بخواند.
مسأله 1339 - مسافرى كه تصميم ندارد ده روز در جائى بماند مثلا قصدش اين است كه اگر رفيقش بيايد، يا منزل خوبى پيدا كند، ده روز بماند، بايد نماز را شكسته بخواند.