آن چيز سفيدى كه جلوگيرى از رسيدن آب به پوست نمىنمايد بر دست بماند، ولى اگر شك كند كه با بودن آنها آب به بدن مىرسد يا نه، بايد آنها را بر طرف كند.
مسأله 295 - اگر پيش از وضو بداند كه در بعضى از اعضاء وضو مانعى از رسيدن آب هست و بعد از وضو شك كند كه در موقع وضو آب را به آنجا رسانده يا نه، وضوى او صحيح است، ولى اگر بداند كه موقع وضو ملتفت آن مانع نبوده بايد دوباره وضو بگيرد.
مسأله 296 - اگر در بعضى از اعضا وضو مانعى باشد كه گاهى آب به خودى خود زير آن مىرسد و گاهى نمىرسد و انسان بعد از وضو شك كند كه آب زير آن رسيده يا نه، چنانچه بداند موقع وضو ملتفت رسيدن آب به زير آن نبوده واجب است دوباره وضو بگيرد.
مسأله 297 - اگر بعد از وضو چيزى كه مانع از رسيدن آب است در اعضاء وضو ببيند و نداند موقع وضو بوده يا بعد پيدا شده وضوى او صحيح است، ولى اگر بداند كه در وقت وضو ملتفت آن مانع نبوده، احتياط واجب آنست كه دوباره وضو بگيرد.
مسأله 298 - اگر بعد از وضو شك كند چيزى كه مانع رسيدن آب است در اعضا وضو بوده يا نه، وضو صحيح است.
احكام وضو مسأله 299 - كسى كه در كارهاى وضو و شرائط آن مثل پاك بودن آب و غصبى نبودن آن خيلى شك مىكند بايد به شك خود اعتنا نكند.
مسأله 300 - اگر شك كند كه وضوى او باطل شده يا نه بنا مىگذارد كه وضوى او باقى است ولى اگر بعد از بول استبراء نكرده و وضو گرفته باشد و بعد از وضو رطوبتى از او بيرون آيد كه نداند بول است يا چيز ديگرى وضوى او باطل است.
مسأله 301 - كسى كه شك دارد وضو گرفته يا نه بايد وضو بگيرد.
مسأله 302 - كسى كه مىداند وضو گرفته و حدثى هم از او سر زده، مثلا بول كرده، اگر نداند كدام جلوتر بوده، چنانچه پيش از نماز است بايد وضو بگيرد، و اگر در بين نماز است بايد نماز را بشكند و وضو بگيرد و اگر بعد از نماز است بايد وضو بگيرد، و بنابر احتياط واجب نمازى را كه خوانده دوباره بخواند.
مسأله 303 - اگر بعد از نماز شك كند كه وضو گرفته يا نه نماز او صحيح است، ولى بايد براى نمازهاى بعد وضو بگيرد.
مسأله 304 - اگر در بين نماز شك كند كه وضو گرفته يا نه، نماز او باطل است و بايد