واجب آن است كه پسر بزرگتر قضا نمايد، يا براى آن اجير بگيرد.
مسأله 1391 - اگر پسر بزرگتر شك دارد كه پدر نماز و روزه قضا داشته يا نه، چيزى بر او واجب نيست.
مسأله 1392 - اگر پسر بزرگتر بداند كه پدرش نماز قضا داشته و شك كند كه بجا آورده يا نه، بنابر احتياط واجب بايد قضا نمايد.
مسأله 1393 - اگر معلوم نباشد كه پسر بزرگتر كدام است، قضاى نماز و روزه پدر بر هيچ كدام از پسرها واجب نيست. ولى احتياط مستحب آنست كه نماز و روزه او را بين خودشان قسمت كنند، يا براى انجام آن قرعه بزنند.
مسأله 1394 - اگر ميت وصيت كرده باشد كه براى نماز و روزه او اجير بگيرند بعد از آن كه اجير، نماز و روزه او را به طور صحيح بجا آورد بر پسر بزرگتر چيزى واجب نيست.
مسأله 1395 - اگر پسر بزرگتر بخواهد نماز پدر را بخواند، بايد به تكليف خود عمل كند، مثلا قضاى نمازها را بايد ايستاده بخواند.
مسأله 1396 - كسى كه خودش نماز و روزه قضا دارد، اگر نماز و روزه پدر هم بر او واجب شود، هر كدام را اول بجا آورد صحيح است.
مسأله 1397 - اگر پسر بزرگتر موقع مرگ پدر نا بالغ يا ديوانه باشد وقتى كه بالغ شد يا عاقل گرديد، بايد نماز و روزه پدر را قضا نمايد و چنانچه پيش از بالغ شدن يا عاقل شدن بميرد، بر پسر دوم چيزى واجب نيست.
مسأله 1398 - اگر پسر بزرگتر پيش از آن كه نماز و روزه پدر را قضا كند بميرد، بر پسر دوم چيزى واجب نيست.
نماز جماعت مسأله 1399 - مستحب است نمازهاى واجب خصوصا نمازهاى يوميه را به جماعت بخوانند و در نماز صبح و مغرب و عشا، خصوصا براى همسايه مسجد و كسى كه صداى اذان مسجد را مىشنود بيشتر سفارش شده است.
مسأله 1400 - در روايتى وارد شده است كه اگر يك نفر به امام جماعت اقتدا كند، هر ركعت از نماز آنان ثواب صد و پنجاه نماز دارد و اگر دو نفر اقتدا كنند هر ركعتى ثواب ششصد نماز دارد و هر چه بيشتر شوند، ثواب نمازشان بيشتر مىشود تا بده نفر برسند و عده آنان كه از ده گذشت، اگر تمام آسمانها كاغذ و درياها مركب و درختها قلم و جن و انس و