نمودن آنان بىاحترامى به قرآن باشد، بايد از آنان جلوگيرى كنند.
مسأله 319 - كسى كه وضو ندارد، حرام است اسم خداوند متعال را به هر زبانى نوشته شده باشد مس نمايد. و مس اسم مبارك پيغمبر و امام و حضرت زهرا عليهم السلام هم اگر هتك و بىاحترامى باشد حرام است. و بنابر احتياط واجب چنانچه بىاحترامى هم نباشد مس ننمايد.
مسأله 320 - اگر پيش از وقت نماز به قصد اين كه با طهارت باشد وضو بگيرد يا غسل كند صحيح است و نزديك وقت نماز هم اگر به قصد مهيا بودن براى نماز وضو بگيرد اشكال ندارد.
مسأله 321 - كسى كه يقين دارد وقت داخل شده اگر نيت وضوى واجب كند و بعد از وضو بفهمد وقت داخل نشده، وضوى او صحيح است.
مسأله 322 - مستحب است انسان براى نماز ميت و زيارت اهل قبور و رفتن به مسجد و حرم امامان عليهم السلام وضو بگيرد، و هم چنين براى همراه داشتن قرآن و خواندن و نوشتن آن و نيز براى مس حاشيه قرآن و براى خوابيدن وضو گرفتن مستحب است، و نيز مستحب است كسى كه وضو دارد دوباره وضو بگيرد، و اگر براى يكى از اين كارها وضو بگيرد هر كارى را كه بايد با وضو انجام داد، مىتواند بجا آورد مثلا مىتواند با آن وضو نماز بخواند.
چيزهائى كه وضو را باطل مىكند مسأله 323 - هفت چيز وضو را باطل مىكند: اول بول. دوم غائط. سوم باد معده و روده كه از مخرج غائط خارج مىشود. چهارم خوابى كه بواسطه آن چشم نبيند و گوش نشنود، ولى اگر چشم نبيند و گوش بشنود وضو باطل نمىشود. پنجم چيزهائى كه عقل را از بين مىبرد. مانند ديوانگى و مستى و بيهوشى. ششم استحاضه زنان كه بعدا گفته مىشود.
هفتم كارى كه براى آن بايد غسل كرد مانند جنابت.
احكام وضوى جبيره چيزى كه با آن زخم و شكسته را مىبندند و دوائى كه روى زخم و مانند آن مىگذارند جبيره ناميده مىشود.
مسأله 324 - اگر در يكى از جاهاى وضو زخم يا دمل يا شكستگى باشد، چنانچه روى آن باز است و آب براى آن ضرر ندارد، بايد بطور معمول وضو گرفت.