كند، چنانچه در سفر نتواند بدهى خود را بدهد و مخصوصا براى فرار از دادن قرض مسافرت نمايد بنابر احتياط واجب نماز را هم شكسته و هم تمام بخواند ولى اگر مخصوصا براى ترك واجب مسافرت نكند، بايد نماز را شكسته بخواند و احتياط مستحب آن است كه هم شكسته و هم تمام بخواند.
مسأله 1298 - اگر سفر او سفر حرام نباشد ولى حيوان سوارى يا مركب ديگرى كه سوار است غصبى باشد، نمازش شكسته است ولى اگر در زمين غصبى مسافرت كند، بنابر احتياط واجب بايد نماز را هم شكسته و هم تمام بخواند.
مسأله 1299 - كسى كه با ظالم مسافرت مىكند اگر ناچار نباشد و مسافرت او كمك به ظالم باشد، بايد نماز را تمام بخواند و اگر ناچار باشد يا مثلا براى نجات دادن مظلومى با او مسافرت كند، نماز شكسته است.
مسأله 1300 - اگر به قصد تفريح و گردش مسافرت كند حرام نيست و بايد نماز را شكسته بخواند.
مسأله 1301 - اگر براى لهو و خوش گذرانى به شكار رود، نمازش تمام است و چنانچه براى تهيه معاش به شكار رود، نمازش شكسته است و اگر براى كسب و زياد كردن مال برود، احتياط واجب آن است كه نماز را هم شكسته و هم تمام بخواند، ولى بايد روزه نگيرد.
مسأله 1302 - كسى كه براى معصيت سفر كرده، موقعى كه از سفر بر مىگردد اگر توبه كرده، بايد نماز را شكسته بخواند. و اگر توبه نكرده، بايد تمام بخواند و احتياط مستحب آن است كه هم شكسته و هم تمام بخواند.
مسأله 1303 - كسى كه سفر او سفر معصيت است، اگر در بين راه از قصد معصيت برگردد، چنانچه باقيمانده راه هشت فرسخ باشد، يا چهار فرسخ باشد و بخواهد برود و برگردد، بايد نماز را شكسته بخواند.
مسأله 1304 - كسى كه براى معصيت سفر نكرده، اگر در بين راه قصد كند كه بقيه راه را براى معصيت برود، بايد نماز را تمام بخواند ولى نمازهائى را كه شكسته خوانده صحيح است.
شرط ششم آن كه از صحرانشينهائى نباشد كه در بيابانها گردش مىكنند و هر جا آب و خوراك براى خود و حشمشان پيدا كنند مىمانند و بعد از چندى به جاى ديگر مىروند، و صحرانشينها در اين مسافرتها بايد نماز را تمام بخوانند.
مسأله 1305 - اگر يكى از صحرانشينها براى پيدا كردن منزل و چراگاه حيواناتشان