و اگر ارتماسى انجام دهند باطل است.
مسأله 340 - كسى كه وظيفه او تيمم است اگر در بعضى از جاهاى تيمم او زخم يا دمل يا شكستگى باشد بايد به دستور وضوى جبيرهاى تيمم جبيرهاى نمايد.
مسأله 341 - كسى كه بايد با وضو يا غسل جبيرهاى نماز بخواند، چنانچه بداند كه تا آخر وقت عذر او بر طرف نمىشود، مىتواند در اول وقت نماز بخواند، ولى اگر اميد دارد كه تا آخر وقت عذر او بر طرف شود، احتياط واجب آنست كه صبر كند و اگر عذر او بر طرف نشد در آخر وقت نماز را با وضو يا غسل جبيرهاى بجا آورد.
مسأله 342 - اگر انسان براى مرضى كه در چشم او است موى چشم خود را بچسباند، بايد وضو و غسل را جبيرهاى انجام دهد و احتياط آنست كه تيمم هم بنمايد.
مسأله 343 - كسى كه نمىداند وظيفهاش تيمم است يا وضوى جبيرهاى بنابر احتياط واجب بايد هر دو را بجا آورد.
مسأله 344 - نمازهائى را كه انسان با وضوى جبيرهاى خوانده صحيح است و بعد از آن كه عذرش بر طرف شد، براى نمازهاى بعد هم نبايد وضو بگيرد، ولى اگر براى آن كه نمىدانسته تكليفش جبيره است يا تيمم هر دو را انجام داده باشد بايد براى نمازهاى بعد وضو بگيرد.
غسلهاى واجب غسلهاى واجب هفت است: اول غسل جنابت. دوم غسل حيض. سوم غسل نفاس.
چهارم غسل استحاضه. پنجم غسل مس ميت. ششم غسل ميت. هفتم غسلى كه بواسطه نذر و قسم و مانند اينها واجب مىشود.
احكام جنابت مسأله 345 - به دو چيز انسان جنب مىشود: اول جماع. دوم بيرون آمدن منى، چه در خواب باشد يا بيدارى، كم باشد يا زياد با شهوت باشد يا بىشهوت، با اختيار باشد يا بىاختيار.
مسأله 346 - اگر رطوبتى از انسان خارج شود و نداند منى است يا بول يا غير اينها چنانچه با شهوت و جستن بيرون آمده و بعد از بيرون آمدن آن بدن سست شده، آن رطوبت حكم منى دارد، و اگر هيچ يك از اين سه نشانه يا بعضى از اينها را نداشته باشد، حكم منى