خوابيده نماز مىخواند اقتدا كند. و كسى كه نشسته نماز مىخواند نمىتواند به كسى كه خوابيده نماز مىخواند اقتدا نمايد.
مسأله 1456 - كسى كه نشسته نماز مىخواند، مىتواند مىتواند به كسى كه نشسته نماز مىخواند اقتدا كند ولى بنا بر احتياط واجب كسى كه خوابيده است نبايد به كسى كه نشسته و يا خوابيده نماز مىخواند اقتدا نمايد.
مسأله 1457 - اگر امام جماعت به واسطه عذرى با تيمم يا با وضوى جبيرهاى نماز بخواند، مىشود به او اقتدا كرد ولى اگر به واسطه عذرى با لباس نجس نماز مىخواند بنا بر احتياط واجب نبايد به او اقتدا كرد.
مسأله 1458 - اگر امام مرضى دارد كه نمىتواند از بيرون آوردن بول و غائط خوددارى كند بنابر احتياط واجب، نمىشود به او اقتدا كرد و نيز زنى كه مستحاضه نيست نمىتواند به زن مستحاضه اقتدا نمايد.
مسأله 1459 - بنابر احتياط واجب كسى كه مرض خوره يا پيسى دارد، نبايد امام جماعت شود.
احكام جماعت مسأله 1460 - موقعى كه مأموم نيت مىكند، بايد امام را معين نمايد. ولى دانستن اسم او لازم نيست، مثلا اگر نيت كند اقتدا مىكنم به امام حاضر نمازش صحيح است.
مسأله 1461 - مأموم بايد غير از حمد و سوره همه چيز نماز را خودش بخواند، ولى اگر ركعت اول يا دوم او ركعت سوم يا چهارم امام باشد، بايد حمد و سوره را بخواند.
مسأله 1462 - اگر مأموم در ركعت اول و دوم نماز صبح و مغرب و عشا صداى حمد و سوره امام را بشنود، اگر چه كلمات را تشخيص ندهد، بايد حمد و سوره را نخواند و اگر صداى امام را نشنود، مستحب است حمد و سوره بخواند ولى بايد آهسته بخواند و چنانچه سهوا بلند بخواند اشكال ندارد.
مسأله 1463 - اگر مأموم بعضى از كلمات حمد و سوره امام را بشنود، احتياط واجب آن است كه حمد و سوره را نخواند.
مسأله 1464 - اگر مأموم سهوا حمد و سوره بخواند، يا خيال كند صدائى را كه مىشنود صداى امام نيست و حمد و سوره بخواند و بعد بفهمد صداى امام بوده، نمازش صحيح است.