نيست.
مسأله 621 - دفن مسلمان در جائى كه بىاحترامى به او باشد، مانند جائى كه خاكروبه و كثافت مىريزند، جايز نيست.
مسأله 622 - ميت را نبايد در جاى غصبى دفن كنند و دفن كردن در جائى كه براى غير دفن كردن وقف شده و در مسجد اگر ضرر به مسلمانان باشد يا مزاحم نمازشان باشد جائز نيست، بلكه واجب آن است كه اصلا در مسجد دفن نكنند و در زمينى كه مثل مسجد براى غير دفن كردن وقف شده جايز نيست.
مسأله 623 - سزاوار آن است كه ميت را در قبر مرده ديگر پيش از آن كه پوسيده شود دفن ننمايند ولى پيش از پوسيده شدن نبش قبر حرام است.
مسأله 624 - چيزى كه از ميت جدا مىشود، اگر چه مو و ناخن و دندانش باشد، بايد با او دفن و اگر موجب نبش شود، احتياط آن است كه جدا دفن شود. و دفن ناخن و دندانى كه در حال زندگى از انسان جدا مىشود مستحب است.
مسأله 625 - اگر كسى در چاه بميرد و بيرون آوردنش ممكن نباشد بايد در چاه را ببندند و همان چاه را قبر او قرار دهند، و در صورتى كه چاه مال غير باشد بايد به نحوى او را راضى كنند.
مسأله 626 - اگر بچه در رحم مادر بميرد و ماندنش در رحم براى مادر خطر داشته باشد، بايد به آسانترين راه ‌او را بيرون آورند، و چنانچه ناچار شوند كه او را قطعه قطعه كنند اشكال ندارد، ولى بايد بوسيله شوهرش اگر اهل فن است يا زنى كه اهل فن باشد او را بيرون بياورند و اگر ممكن نيست مرد محرمى كه اهل فن باشد، و اگر آن هم ممكن نشود مرد نامحرمى كه اهل فن باشد بچه را بيرون بياورد، و در صورتى كه آن هم پيدا نشود كسى كه اهل فن نباشد مىتواند بچه را بيرون آورد.
مسأله 627 - هر گاه مادر بميرد و بچه در شكمش زنده باشد اگر چه اميد زنده ماندن طفل را نداشته باشند بايد به وسيله كسانى كه در مسأله پيش گفته شد از هر طرفى كه بچه سالم بيرون مىآيد بچه را بيرون آورند و دوباره بدوزند ولى اگر بين پهلوى چپ و راست در سالم بودن بچه فرقى نباشد احتياط واجب آن است كه از پهلوى چپ بيرون آورند.
مستحبات دفن مسأله 628 - خوب است به اميد آن كه مطلوب پروردگار باشد قبر را به اندازه قد انسان