مسأله 1580 - فرو بردن اخلاط سر و سينه، تا به فضاى دهان نرسيده اشكال ندارد، ولى اگر داخل فضاى دهان شود، احتياط واجب آن است كه آن را فرو نبرد.
مسأله 1581 - اگر روزه‌دار به قدرى تشنه شود كه بترسد از تشنگى بميرد مىتواند به اندازه‌اى كه از مردن نجات پيدا كند آب بياشامد ولى روزه او باطل مىشود، و اگر ماه رمضان باشد، بايد در بقيه روز از بجا آوردن كارى كه روزه را باطل مىكند خوددارى نمايد.
مسأله 1582 - جويدن غذا براى بچه يا پرنده و چشيدن غذا و مانند اينها كه معمولا به حلق نمىرسد، اگر چه اتفاقا به حلق برسد، روزه را باطل نمىكند، ولى اگر انسان از اول بداند كه به حلق مىرسد چنانچه فرو رود، روزه‌اش باطل مىشود و بايد قضاى آن را بگيرد و كفاره هم بر او واجب است.
مسأله 1583 - انسان نمىتواند براى ضعف، روزه را بخورد، ولى اگر ضعف او بقدرى است كه معمولا نمىشود آن را تحمل كرد، خوردن روزه اشكال ندارد.
2 - جماع مسأله 1584 - جماع روزه را باطل مىكند، اگر چه فقط به مقدار ختنه‌گاه داخل شود و منى هم بيرون نيايد.
مسأله 1585 - اگر كمتر از مقدار ختنه‌گاه داخل شود و منى هم بيرون نيايد، روزه باطل نمىشود ولى كسى كه آلتش را بريده‌اند كه اگر كمتر از ختنه‌گاه را هم داخل كند روزه‌اش باطل مىشود.
مسأله 1586 - اگر شك كند كه به اندازه ختنه‌گاه داخل شده يا نه روزه او صحيح است و كسى هم كه آلتش را بريده‌اند اگر شك كند كه دخول شده يا نه روزه او صحيح است.
مسأله 1587 - اگر فراموش كند كه روزه است و جماع نمايد. يا او را به جماع مجبور نمايند، به طورى كه از خود اختيارى نداشته باشد روزه او باطل نمىشود ولى چنانچه در بين جماع يادش بيايد، يا ديگر مجبور نباشد، بايد فورا از حال جماع خارج شود، و اگر خارج نشود، روزه او باطل است.
3 - استمناء مسأله 1588 - اگر روزه‌دار استمناء كند يعنى با خود كارى كند كه منى از او بيرون آيد، روزه‌اش باطل مىشود.
مسأله 1589 - اگر بىاختيار منى از او بيرون آيد، روزه‌اش باطل نيست. ولى اگر