حساسيت عصبى شخص بستگى به حالات فعلى او دارد نه علل عصبانيت او.
اگر قبلا به نوعى بيمارى عصبى مبتلا بوديد، متوجه خواهيد بود اين علائم در شما وجود دارد: بهم خوردگى معده - شدت ضربان قلب - ترس - تشنج موضعى - درد اطراف قلب - اضطرابات تشنجى - حالت خفقات و حملات قلبى.
الف: شيوهء روان درمانى، براى معالجه ناراحتى اعصاب 1 - با نيروى اراده مىتوان درد را تحمل كرد و به عوامل حياتى رو آورد تا كم كم آرامش عصبى پديد آمده، فعاليت " آدرنالين " كم شود و ترس و بيمارى از شما بيرون برود.
با تحريكات عصبى مبارزه كنيد، تا بر مرض چيره شويد. البته ناراحتى عصبى با استراحت و مراقبت لازم بتدريج از بين مىرود وشما بهبود مى يابيد.
2 - تسليم بيمارى نشويد به دستهايتان نگاه كنيد اگر در آنها عرق يا لرزش مى بينيد اين چيزى جز فشار فيزيكى اعصاب و آزاد كردن " آدرنالين " عصبى ناشى از ترس و اضطراب نيست. اين حالت عصبى هيچ گاه شدت نمى يابد و مانع كار دستهاى شما نخواهد شد. به شما توصيه مىكنيم جرأت تحمل ارتعاش دست و عرق كردن آن را داشته باشيد كه خود وسيلهء بهبودى مرض عصبى است. بنابراين استقبال از ناراحتى عصبى و تحمل آن، خود به درمان درد كمك مىكند.
3 - از ترس و وحشت بپرهيزيد به قلب خود توجه نمائيد و تأثرات عصبى آن را بسنجيد. واهمه نداشته باشد، زيرا ضربان شديد قلب براى شما خطرى در بر نخواهد داشت. مىتوانيد به بازى تنيس بپردازيد. قدرى به حالت دويدن حركت كنيد. در حال ورزش فعاليت قلب و ضربان آن كمتر از زمانى است كه بنشينيد و توجه به عصبى بودن و درد قلب خود نمائيد.
البته در اين آزمايش، فرض اينست كه شما تحت معاينه پزشكى قرار گرفته‌ايد و مرض شما تنها ناراحتى عصبى تشخيص داده است. فكر ناراحتى را از خود