مسأله 10 - اگر در مسأله‌اى به فتواى مجتهدى عمل كند و بعد از مردن او در همان مسأله به فتواى مجتهد زنده رفتار نمايد، دوباره نمىتواند آن را مطابق فتواى مجتهدى كه از دنيا رفته است انجام دهد، ولى اگر مجتهد زنده در مسأله‌اى فتوا ندهد و احتياط نمايد و مقلد مدتى به آن احتياط عمل كند، دوباره مىتواند به فتواى مجتهدى كه از دنيا رفته عمل نمايد، مثلا اگر مجتهدى گفتن يك مرتبه (سبحان الله والحمد لله ولا إله الا الله والله اكبر) را در ركعت سوم و چهارم نماز كافى بداند و مقلد مدتى به اين دستور عمل نمايد و يك مرتبه بگويد، چنانچه آن مجتهد از دنيا برود و مجتهد زنده احتياط واجب را در سه مرتبه گفتن بداند و مقلد مدتى به اين احتياط عمل كند و سه مرتبه بگويد دوباره مىتواند به فتواى مجتهدى كه از دنيا رفته برگردد و يك مرتبه بگويد.
مسأله 11 - مسائلى را كه انسان غالبا به آنها احتياج دارد واجب است ياد بگيرد.
مسأله 12 - اگر براى انسان مسأله‌اى پيش آيد كه حكم آن را نمىداند اگر مىتواند صبر كند تا فتواى مجتهد اعلم را به دست آورد، بنابر احتياط واجب بايد صبر كند و اگر نمىتواند جايز است به غير اعلم رجوع كند.
مسأله 13 - اگر كسى فتواى مجتهدى را به ديگرى بگويد. چنانچه فتواى آن مجتهد عوض شود لازم نيست به او خبر دهد كه فتوا عوض شده ولى اگر بعد از گفتن فتوا بفهمد اشتباه كرده بايد اشتباه را بر طرف كند.
مسأله 14 - اگر مكلف مدتى اعمال خود را بدون تقليد انجام دهد در صورتى اعمال او صحيح است كه بفهمد عمل او با فتواى مجتهدى كه فعلا بايد از او تقليد كند مطابق باشد و يا بفهمد كه به وظيفه واقعى خود عمل كرده است.