اطمينان داشته باشد.
مسأله 6 - تا انسان يقين نكند كه فتواى مجتهد عوض شده است، مىتواند به آنچه در رساله نوشته شده عمل نمايد، و اگر احتمال دهد كه فتواى او عوض شده جستجو لازم نيست.
مسأله 7 - اگر مجتهد اعلم در مسأله‌اى فتوا دهد مقلد آن مجتهد، يعنى كسى كه از او تقليد مىكند نمىتواند در آن مسأله به فتواى مجتهد ديگر عمل كند، ولى اگر فتوا ندهد و بفرمايد احتياط آن است كه فلان طور عمل شود مثلا بفرمايد احتياط آن است كه در ركعت سوم و چهارم نماز سه مرتبه تسبيحات اربعه يعنى (سبحان الله والحمد لله و لا إله الا الله و الله اكبر) بگويند، مقلد بايد يا به اين احتياط كه احتياط واجبش مىگويند عمل كند و سه مرتبه بگويد يا بنابر احتياط واجب به فتواى مجتهدى كه علم او از مجتهد اعلم كمتر و از مجتهدهاى ديگر بيشتر است عمل نمايد، پس اگر او يك مرتبه گفتن را كافى بداند مىتواند يك مرتبه بگويد و هم چنين است اگر مجتهد اعلم بفرمايد مسأله محل تأمل يا محل اشكال است.
مسأله 8 - اگر مجتهد اعلم بعد از آن كه در مسأله‌اى فتوا داده احتياط كند، مثلا بفرمايد ظرف نجس را كه يك مرتبه در آب كر بشويند پاك مىشود، اگر چه احتياط آن است كه سه مرتبه بشويند، مقلد او نمىتواند در آن مسأله به فتواى مجتهد ديگر رفتار كند، بلكه بايد يا به فتوا عمل كند، يا به احتياط بعد از فتوا كه آن را احتياط مستحب مىگويند عمل نمايد مگر آن كه فتواى آن مجتهد نزديكتر به احتياط باشد.
مسأله 9 - تقليد ميت ابتداء جايز نيست، ولى بقاء بر تقليد ميت اشكال ندارد و بايد بقاء بر تقليد ميت به فتواى مجتهد زنده باشد و كسى كه در مقدار قابل توجهى از مسائل به فتواى مجتهدى عمل كرده و همان گونه كه متعارف و معمول است بناء بر عمل در بقيه هم داشته، بعد از مردن آن مجتهد مىتواند در همه مسائل از او تقليد كند.