پولى را كه براى خريد آن داده مىتواند جزء مخارج حساب نمايد و از حاصل كم كند.
مسأله 1914 - اگر گاو و چيزهاى ديگرى كه براى زراعت لازم است بخرد، نبايد پولى را كه براى خريد اينها داده جزء مخارج حساب نمايد.
مسأله 1915 - كسى كه بدون گاو و چيزهاى ديگرى كه براى زراعت لازم است نمىتواند زراعت كند، اگر آنها را بخرد و بواسطه زراعت به كلى از بين بروند، مىتواند تمام قيمت آنها را جزء مخارج حساب نمايد، و اگر مقدارى از قيمت آنها كم شود مىتواند آن مقدار را جزء مخارج حساب كند ولى اگر بعد از زراعت چيزى از قيمتشان كم نشود، نبايد چيزى از قيمت آنها را جزء مخارج حساب نمايد.
مسأله 1916 - اگر در يك زمين جو و گندم و چيزى مثل برنج و لوبيا كه زكات آن واجب نيست بكارد، خرجهايى كه براى هر كدام آنها كرده فقط پاى همان حساب مىشود ولى اگر براى هر دو مخارجى كرده بايد به هر دو، قسمت نمايد، مثلا اگر هر دو به يك اندازه بوده، مىتواند نصف مخارج را از جنسى كه زكات دارد كسر نمايد.
مسأله 1917 - اگر براى سال اول عملى مانند شخم زدن انجام دهد اگر چه براى سالهاى بعد هم فايده داشته باشد بايد مخارج آن را از سال اول كسر كند.
مسأله 1918 - اگر انسان در چند شهر كه فصل آنها با يكديگر اختلاف دارد و زراعت و ميوه آنها در يك وقت به دست نمىآيد گندم يا جو يا خرما يا انگور داشته باشد و همه آنها محصول يك سال حساب شود، چنانچه چيزى كه اول مىرسد به اندازه نصاب يعنى 288 من و 45 مثقال كم باشد، بايد زكات آن را موقعى كه مىرسد بدهد، و زكات بقيه را هر وقت به دست مىآيد ادا نمايد، و اگر آنچه اول مىرسد به اندازه نصاب نباشد صبر مىكند تا بقيه آن برسد. پس اگر