مسأله 1802 - اگر قيمت جنسى كه براى تجارت خريده بالا رود و به اميد اين كه قيمت آن بالاتر رود، تا بعد از تمام شدن سال آن را نفروشد و قيمتش پايين آيد خمس مقدارى كه بالا رفته ببايد بدهد.
مسأله 1803 - اگر غير مال التجاره مالى داشته باشد كه خمسش را داده يا خمس ندارد چنانچه قيمتش بالا رود، مقدارى كه بر قيمتش اضافه شده، خمس ندارد. ولى اگر آن را بفروشد خمس مقدارى كه بر قيمتش افزوده شده بايد بپردازد ولى اگر درختى كه خريده نمو كند و بزرگ شود، و يا گوسفندى كه خريده چاق شود، در صورتى كه مقصود او از نگهدارى آنها اين بوده كه از عين آن سود ببرد، بايد خمس آنچه زياد شده بدهد.
مسأله 1804 - اگر باغى احداث كند براى آنكه بعد از بالا رفتن قيمتش بفروشد، بايد خمس ميوه و نمو درختها و زيادى قيمت باغ را بدهد ولى اگر قصدش اين باشد كه از ميوه آن استفاده كند، فقط بايد خمس ميوه را بدهد.
مسأله 1805 - كسى كه چند رشته كسب دارد مثلا اجاره ملك مىگيرد و خريد و فروش و زراعت هم مىكند، بايد همه را آخر سال يك جا حساب كند و اگر نفع داشت خمس آن را بدهد.
مسأله 1806 - خرجهايى را كه انسان براى بدست آوردن فايده مىكند، از فايده كسر مىشود و خمس ندارد.
مسأله 1807 - آنچه از منافع كسب در بين سال به مصرف خوراك و پوشاك و اثاثيه و خريد منزل و عروسى و جهيزيه دختر و زيارت و مانند اينها مىرساند، در صورتى كه از شأن او زياد نباشد و زياده‌روى هم نكرده باشد، خمس ندارد.
مسأله 1808 - مالى را كه انسان به مصرف نذر و كفاره مىرساند، جزء مخارج ساليانه است، و نيز مالى را كه به كسى مىبخشد يا جايزه مىدهد در صورتى كه از شأن او زياد نباشد، از مخارج ساليانه حساب مىشود.
مسأله 1809 - اگر انسان هر سال مقدارى از جهيزيه دختر را تهيه نمايد هر چند