مسأله 1408 - اگر جاى مأموم بلند تر از جاى امام باشد اشكال ندارد.
مسأله 1409 - اگر بين كسانى كه در يك صف ايستاده‌اند بچه مميز يعنى بچه‌اى كه خوب و بد را مىفهمد فاصله شود، چنانچه ندانند نماز او باطل است مىتوانند اقتدا كنند.
مسأله 1410 - بعد از تكبير امام اگر صف جلو آماده نماز باشند كسى كه در صف بعد ايستاده، مىتواند تكبير بگويد ولى احتياط مستحب آن است كه صبر كند تا تكبير صف جلو تمام شود.
مسأله 1411 - اگر بداند نماز يك صف از صفهاى جلو باطل است، در صفهاى بعد نمىتواند اقتدا كند، ولى اگر نداند نماز آنان صحيح است يا نه، مىتواند اقتدا نمايد.
مسأله 1412 - هر گاه بداند نماز امام باطل است مثلا بداند امام وضو ندارد، اگر چه خود امام ملتفت نباشد، نمىتواند به او اقتدا كند.
مسأله 1413 - اگر مأموم بعد از نماز بفهمد كه امام عادل نبوده يا كافر بوده، يا به جهتى نمازش باطل بوده، مثلا بى وضو نماز خوانده، نمازش صحيح است.
مسأله 1414 - اگر در بين نماز شك كند كه اقتدا كرده يا نه، چنانچه در حالى باشد كه وظيفه مأموم است مثلا به حمد و سوره امام گوش مىدهد بايد نماز را به جماعت تمام كند و اگر مشغول كارى باشد كه هم وظيفه امام و هم وظيفه مأموم است مثلا در ركوع يا سجده باشد، بايد نماز را به نيت فرادى تمام نمايد.
مسأله 1415 - انسان در بين نماز جماعت مىتواند نيت فرادى كند.
مسأله 1416 - اگر مأموم بواسطه عذرى بعد از حمد و سوره امام نيت فرادى كند لازم نيست حمد و سوره را بخواند، ولى اگر پيش از تمام شدن حمد و سوره نيت فرادى نمايد، بايد مقدارى را كه امام نخوانده بخواند.
مسأله 1417 - اگر در بين نماز جماعت نيت فرادى نمايد، نمىتواند دوباره نيت جماعت كند. ولى اگر مردد شود كه نيت فرادى كند يا نه و بعد تصميم