نماز احتياط را به جا آورد و نماز را هم دوباره بخواند، اگر چه مىتواند بنابر انجام نماز احتياط گذارد و بر همان اكتفا نمايد.
مسأله 1219 - اگر در نماز احتياط، ركنى را زياد كند، يا مثلا به جاى يك ركعت، دو ركعت بخواند، نماز احتياط باطل مىشود، و بايد دوباره نماز احتياط و اصل نماز را بخواند.
مسأله 1220 - موقعى كه مشغول نماز احتياط است اگر در يكى از كارهاى آن شك كند، چنانچه محل آن نگذشته، بايد به جا آورد و اگر محلش گذشته، بايد به شك خود اعتنا نكند، مثلا اگر شك كند كه حمد خوانده يا نه، چنانچه به ركوع نرفته بايد بخواند، و اگر به ركوع رفته بايد به شك خود اعتنا نكند.
مسأله 1221 - اگر در شماره ركعتهاى نماز احتياط شك كند، بنابر احتياط واجب بايد، يا بنا را بر بيشتر بگذارد يا كمتر ولى چنانچه طرف بيشتر شك نماز را باطل مىكند، بنابر كمتر گذارد و يا در هر حال بنا را بر كمتر بگذارد و در هر دو صورت احتياط واجب آن است كه نماز احتياط را دوباره بخواند و بعد از آن اصل نماز را اعاده نمايد.
مسأله 1222 - اگر در نماز احتياط چيزى كه ركن نيست سهوا كم يا زياد شود، بنا بر احتياط واجب بايد دو سجده سهو به جا آورد.
مسأله 1223 - اگر بعد از سلام نماز احتياط شك كند كه يكى از اجزاء يا شرايط آن را به جا آورده يا نه، به شك خود اعتنا نكند.
مسأله 1224 - اگر در نماز احتياط، تشهد يا يك سجده را فراموش كند، احتياط واجب آن است كه بعد از سلام آن را قضا نمايد.
مسأله 1225 - اگر نماز احتياط و قضاى يك سجده يا قضاى يك تشهد بر او واجب شود هر كدام را بخواهد مىتواند اول به جا آورد، گرچه احتياط مستحب است، كه اول نماز احتياط را بخواند ولى چنانچه سجده سهو هم بر او واجب باشد، بايد سجده سهو را بعد از آنها به جا آورد.