مسأله 1199 - اگر پيش از آن كه مشغول تشهد شود، يا در ركعتهايى كه تشهد ندارد پيش از ايستادن، شك كند كه دو سجده را به جا آورده يا نه، و در همان موقع يكى از شكهايى كه بعد از تمام شدن دو سجده صحيح است، برايش پيش آيد نمازش باطل است.
مسأله 1200 - اگر موقعى كه ايستاده بين سه و چهار يا بين سه و چهار و پنج شك كند و يادش بيايد كه دو سجده، يا يك سجده از ركعت پيش به جا نياورده نمازش باطل است.
مسأله 1201 - اگر شك او از بين برود و شك ديگرى برايش پيش آيد، مثلا اول شك كند كه دو ركعت خوانده يا سه ركعت، بعد شك كند كه سه ركعت خوانده يا چهار ركعت، بايد به دستور شك دوم عمل نمايد.
مسأله 1202 - اگر بعد از نماز شك كند كه در نماز مثلا بين دو و چهار شك كرده، يا بين سه و چهار، احتياط واجب آن است كه به دستور هر دو عمل كند و نماز را هم دوباره بخواند.
مسأله 1203 - اگر بعد از نماز بفهمد كه در نماز شكى براى او پيش آمده ولى نداند از شكهاى باطل بوده يا از شكهاى صحيح و اگر از شكهاى صحيح بوده كدام قسم آن بوده است بنابر احتياط واجب بايد به دستور شكهايى كه صحيح بوده و احتمال مىداده عمل كند.
مسأله 1204 - كسى كه نشسته نماز مىخواند اگر شكى كند كه بايد براى آن يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته بخواند، بايد دو ركعت نشسته به جا آورد. بلكه اگر شكى كند كه بايد براى آن دو ركعت نماز احتياط ايستاده بخواند، بايد دو ركعت نشسته به جا آورد ليكن اگر شك كند دو ركعت خوانده يا سه ركعت، احتياط واجب آن است كه ابتداء يك ركعت نماز احتياط بخواند و بعد از آن دو ركعت ديگر بخواند و نماز را هم اعاده كند.
مسأله 1205 - كسى كه ايستاده نماز مىخواند، اگر موقع خواندن نماز احتياط