ج - در فرض مسأله كه هر دو وصى به امر موصى عمل كرده‌اند حكم به ضمان ميت و لزوم تدارك ضرر از زائد بر ثلث بعيد نيست.
س 808 - به موجب وصيت نامه رسمى كه رونوشت آن ضميمه است شخصى رقباتى را ثلث و عوائد حاصله آن را در مصارفى معين و مقرر داشته كه وصى مطابق آن عمل نمايد و فرض مسأله اينها است كه مجموع عوائد ساليانه مثلا يك عشر مصارف را تأمين مىكند وصى هم از حين الفوت الى حال بقدرى كه عوائد ثلث وافى بوده به تدريج مصارف موصى بها را انجام مىداده و باقى مصارف معينه را هم به موازات منافع حاصله در هر سال مشغول انجام دادن است آيا بر وصى لازم است كه تمام مصارف معينه را قبل از حصول منافع از مال خود يا استقراض از غير تكميل نموده بعدا از منافع ثلث مقدار خرج شده را مستهلك سازد يا به همان نحو كه عمل مىنموده بعد از اين هم عمل نمايد به اينكه نظريات موصى را تدريجا به مقدار عوائد حاصله در هر سال انجام دهد تا تكميل شود خلاصه مصارف معينه زياد و عوائد ثلث در سال كمتر از آن است بطورى كه نمىشود با آن منافع، منظور موصى را در يك سال و دو سال انجام داد آيا وصى مجبور است مصارف معينه را يك دفعه انجام دهد و بعدا به تدريج از منافع رقبات ثلثى وصول نمايد يا مصارف در هر سال بايد به مقدار منافع همان سال انجام شود.
ج - در فرض سؤال بر وصى لازم نيست قبل از حصول منافع از مال خود يا به وسيله استقراض مصارف معينه را تكميل نمايد بلكه بعيد نيست گفته شود مطابق عبارت رونوشت (كه به صرف منافع خانه و املاك در موارد معينه) اگر وصى قبل از حصول منافع از مال خود صرف كند عمل به وصيت نشده است.
س 809 - زيد عمرو را وصى خود قرار مىدهد و اموال خود را به او رد نموده و در وصيت نامه قيد مىكند كه وصى او مثلا سيصد ريال از بابت سهم سادات و سهم مبارك امام عليه السلام بپردازد و دويست ريال هم بابت مظالم آيا در زمان حيات