ج - آنچه را معلوم است كه به زن خود بخشيده مال زن است و آنچه را كه معلوم نباشد به زن بخشيده جزء تركه ميت است وكما فرض الله تقسيم مىشود و فرقى بين لباس پوشيده و نپوشيده نيست.
س 362 - زنى باغى را مادام الحيوة مسلوب المنفعه به پسر خود هبه نموده و پسر فوت كرده آيا اشجار غير مثمره كه در آن باغ وجود داشته و بعدا قطع گرديده و فروخته شده جزء عوائد ملك محسوب و متعلق به مادر است يا عين محسوب مىشود كه متعلق به وراث موهوب له باشد.
ج - با فرض آن كه باغ مشجر را مسلوب المنفعة مادام الحيوة هبه كرده ظاهر آنست كه اشجار نيز ملك موهب له است.
س 363 - آيا هبه نمودن در مرض موت صحيح است يا خير.
ج - اقوى صحت است هر چند زائد بر ثلث باشد.
س 364 - آيا هبه منافع و هبه دين صحيح است يا خير.
ج - شرط است در موهوب كه عين باشد بنابر اين هبه منافع صحيح نيست و اما دين پس اگر به خود مديون هبه شود صحيح است و فايده اش ابراء ذمه مديون است و احوط اين است كه مديون قبول كند اگر چه در ابراء بدون هبه اقوى عدم اعتبار قبول است ولى هبه دين به غير مديون صحيح نيست.
س 365 - مراد از هبه معوضه چيست.
ج - هبه معوضه هبه‌اى است كه در آن شرط عوض شده باشد اگر چه موهوب له بعد از هبه عوضى ندهد و هم چنين هبه‌اى كه موهوب له عوض آن چيزى بدهد اگر چه در هبه شرط عوض نشده باشد.
س 366 - هر گاه در هبه شرط عوض شود ولى عوض تعيين نشود وظيفه موهوب له چيست.
ج - در فرض سؤال چنانچه واهب و آنكه به او هبه شده اتفاق بر مقدار معينى بكنند موهوب له لازم است همان مقدار متفق عليه را بدهد و اگر اتفاق نكنند واجب