دو سجده را بجا آورده يا نه، و در همان موقع يكى از شكهائى كه اگر بعد از تمام شدن دو سجده اتفاق بيفتد صحيح مىباشد، براى او پيش آيد مثلا شك كند كه دو ركعت خوانده يا سه ركعت، چنانچه بدستور آن شك عمل كند نمازش صحيح است.
مسأله 1216 - اگر پيش از آن كه مشغول تشهد شود، يا پيش از ايستادن، شك كند كه دو سجده را بجا آورده يا نه، و در همان موقع يكى از شكهائى كه بعد از تمام شدن دو سجده صحيح است، برايش پيش آيد نماز باطل است مسأله 1217 - اگر موقعى كه ايستاده بين سه و چهار يا بين سه و چهار و پنج شك كند و يادش بيايد كه يك سجده يا دو سجده را از ركعت پيش بجا نياورده، نمازش باطل است.
مسأله 1218 - اگر شك او از بين برود و شك ديگرى برايش پيش آيد، مثلا اول شك كند كه دو ركعت خوانده يا سه ركعت، بعد شك كند كه سه ركعت خوانده يا چهار ركعت، بايد بدستور شك دوم عمل نمايد.
مسأله 1219 - اگر بعد از نماز شك كند كه در نماز مثلا بين دو و چهار شك كرده، يا بين سه و چهار، احتياط واجب آنست كه بدستور هر دو عمل كند و نماز را هم دوباره بخواند.
مسأله 1220 - اگر بعد از نماز بفهمد كه در نماز شكى براى او پيش آمده ولى نداند از شكهاى باطل بوده يا از شكهاى صحيح و اگر از شكهاى صحيح بوده كدام قسم آن بوده است، بايد دو ركعت نماز احتياط ايستاده و يك ركعت ايستاده و دو ركعت نشسته و دو سجده سهو بجا آورد و نماز را هم دوباره بخواند.
مسأله 1221 - كسى كه نشسته نماز مىخواند، اگر شكى كند كه مختار است براى آن يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته بخواند، بايد دو ركعت نشسته را بجا آورد. و اگر شكى كند كه معين است براى آن نماز احتياط ايستاده بخواند بعيد نيست كه يك ركعت نشسته كافى باشد بجاى يك ركعت ايستاده و همچنين دو ركعت نشسته بجاى دو ركعت ايستاده و لكن در مثل دو و سه احتياط لازم جمع بين يك ركعت نشسته و دو ركعت نشسته است.