كدام از غسل و تيمم وقت نداشته باشد، يا بعد از اذان بفهمد كه پيش از اذان پاك شده، روزه او صحيح است، ولى اگر در وسعت وقت قضاى رمضان را گرفته باشد صحيح بودن آن اشكال دارد.
مسأله 1640 - اگر زن بعد از اذان صبح از خون حيض يا نفاس پاك شود، يا در بين روز خون حيض يا نفاس بيند اگر چه نزديك مغرب باشد، روزه او باطل است.
مسأله 1641 - اگر زن غسل حيض يا نفاس را فراموش كند و بعد از يك روز يا چند روز يادش بيايد، روزه‌هائى كه گرفته صحيح است.
مسأله 1642 - اگر زن پيش از اذان صبح از حيض يا نفاس پاك شود و در غسل كردن كوتاهى كند و تا اذان غسل نكند و در تنگى وقت تيمم هم نكند، روزه‌اش باطل است. ولى چنانچه كوتاهى نكند مثلا منتظر باشد كه حمام زنانه شود، اگر چه سه مرتبه بخوابد و تا اذان غسل نكند، در صورتى كه تيمم كند روزه او صحيح است.
مسأله 1643 - اگر زنى كه در حال استحاضه است، غسل‌هاى خود را به تفصيلى كه در احكام استحاضه در صفحه 86 گفته شد بجا آورد، روزه او صحيح است.
مسأله 1644 - كسى كه مس ميت كرده يعنى جائى از بدن خود را به بدن ميت رسانده، مىتواند بدون غسل مس ميت روزه بگيرد، و اگر در حال روزه هم ميت را مس نمايد، روزه او باطل نمىشود.
8 - اماله كردن مسأله 1645 - اماله كردن با چيز روان اگر چه از روى ناچارى و براى معالجه باشد روزه را باطل مىكند، ولى استعمال شياف‌هائى كه براى معالجه است اشكال ندارد، و احتياط واجب آن است كه از استعمال شياف‌هائى كه براى كيف كردن است مثل شياف ترياك يا براى تغذيه از اين مجرى است خوددارى نمايند.
9 - قى كردن مسأله 1646 - هر گاه روزه‌دار عمدا قى كند - اگر چه به واسطه مرض و مانند آن ناچار باشد - روزه‌اش باطل مىشود ولى اگر سهوا يا بىاختيار قى كند اشكال ندارد.
مسأله 1647 - اگر در شب چيزى بخورد كه مىداند به واسطه خوردن آن، در روز بىاختيار قى مىكند، احتياط واجب آن است كه روزه آن روز را قضا نمايد.
مسأله 1648 - اگر روزه‌دار بتواند از قى كردن خوددارى كند چنانچه براى او ضرر و مشقت نداشته باشد، بايد خوددارى نمايد.