زمين بگذارد، و اگر انگشتهاى ديگر پا، يا روى پا را به زمين بگذارد، يا به واسطه بلند بودن ناخن، سر شست به زمين نرسد نماز باطل است و كسى كه به واسطه ندانستن مسأله نمازهاى خود را اين طور خوانده بنابر احتياط مستحب، بايد دوباره بخواند.
مسأله 1063 - كسى كه مقدارى از شست پايش بريده، بايد بقيه آن را به زمين بگذارد، و اگر چيزى از آن نمانده، يا اگر مانده خيلى كوتاه است بايد بقيه انگشتان را بگذارد و اگر هيچ انگشت ندارد، بايد هر مقدارى از پا باقى مانده به زمين بگذارد.
مسأله 1064 - اگر بطور غير معمول سجده كند، مثلا سينه و شكم را به زمين بچسباند، بنابر احتياط واجب بايد نماز را دوباره بخواند، و اگر پاها را درازا كند، اگر چه هفت عضوى كه گفته شد به زمين برسد، بايد نماز را دوباره بخواند.
مسأله 1065 - مهر يا چيز ديگرى كه بر آن سجده مىكند، بايد پاك باشد، ولى اگر مثلا مهر را روى فرش نجس بگذارد، يا يك طرف مهر نجس باشد و پيشانى را به طرف پاك آن بگذارد اشكال ندارد.
مسأله 1066 - اگر در پيشانى دمل و مانند آن باشد، چنانچه ممكن است بايد با جاى سالم پيشانى سجده كند، و اگر ممكن نيست بايد زمين را گود كند و دمل را در گودال و جاى سالم را به مقدارى كه براى سجده كافى باشد بر زمين بگذارد.
مسأله 1067 - اگر دمل يا زخم تمام پيشانى را گرفته باشد بايد به يكى از دو طرف پيشانى سجده كند و اگر ممكن نيست به چانه و اگر به چانه هم ممكن نيست بايد به هر جاى از صورت كه ممكن است سجده كند و اگر به هيچ جاى از صورت ممكن نيست بايد با جلو سر سجده نمايد.
مسأله 1068 - كسى كه نمىتواند پيشانى را به زمين برساند بايد به قدرى كه مىتواند خم شود و مهر يا چيز ديگرى را كه سجده بر آن صحيح است روى چيز بلندى گذاشته و طورى پيشانى را بر آن بگذارد كه بگويند سجده كرده است، ولى بايد كف دستها و زانوها و انگشتان پا را بطور معمول به زمين بگذارد.
مسأله 1069 - كسى كه هيچ نمىتواند خم شود بايد براى سجده بنشيند و با سر اشاره كند و اگر نتواند بايد با چشمها اشاره نمايد و در هر دو صورت احتياط واجب آن است كه اگر مىتواند بقدرى مهر را بلند كند كه پيشانى را بر آن بگذارد و اگر نمىتواند احتياط مستحب آن است كه مهر را بلند كند و به پيشانى بگذارد، و اگر با سر يا چشمها هم نمىتواند اشاره كند، بايد در قلب نيت سجده كند، و بنابر احتياط واجب با دست و مانند آن براى سجده