و مريض عرق بكند. براى جلوگيرى از ابتلاء به اين مرض واكسن مخصوص ساخته شده است.
به بيمار حصبه اى هر صبح بيست دانه عناب را جوشانده صاف كنند و با آب و قند و گلاب بنوشانند. لعاب اسفرزه و سكنجبين، آب هويج، آب هندوانه و آب ليمو شيرين بدهند، از شير، شيرينى، شراب، گوشت، بادنجان، خرما، خربزه، عسل، انجير، انگور و مانند اينها و هر چه خون فزا و حرارت افزا باشد و همچنين از كار و فكر و زحمت و جماع، آفتاب و حرارت بپرهيزد.
غذا را از نخود و ماش، شبت، جوجه خروس، سوپ رقيق ترتيب دهند. از رفتن به نقاط مرطوب مانند گيلان و مازندران و غيره و خوردن هندوانه بپرهيزند.
پياز، ميكربهاى تيفوئيد و انواع باكتريها را نابود مىكند.
در تب حصبه بايد پاهاى مريض را در ضماد سير رنده شده محصور كرد و بهتر است كه كمى پياز و علف گزنه هم كه كوبيده شده باشد به آن اضافه گردد و بايد ساعت به ساعت آن را عوض كرده و پاهاى مريض را در لحاف حفظ كرد.
آب ليمو هميشه در تب تيفوئيد، بسيار مؤثر است، كسانى كه مبتلا به اين بيمارى هستند بايد هر روز صد و هشتاد گرم آب ليمو به تنهائى و يا با آب پياز و سير يا هويج و يا شلغم خام مصرف كنند.
براى حصبه جوشانده 10 إلى 70 گرم ترنجبين را مصرف كنيد.
شير خشت ضد حصبه است. مقدار مصرف آن 10 تا 100 گرم در آب گرم و شير مىباشد