را در مقابل زحمتهاى چوپان و مقدارى روغن صلح كند صحيح است ولى اگر گوسفند را يك ساله به ‌چوپان اجاره دهد كه از شير آن استفاده كند و در عوض، مقدارى روغن بدهد اشكال دارد.
مسأله 2190 - اگر كسى بخواهد طلب يا حق خود را به ديگرى صلح كند در صورتى صحيح است كه او قبول نمايد، ولى اگر بخواهد از طلب يا حق خود بگذرد، قبول لازم ندارد.
مسأله 2191 - اگر انسان مقدار بدهى خود را بداند و طلبكار او نداند، چنانچه طلبكار طلب خود را به كمتر از مقدارى كه هست صلح كند مثلا پنجاه تومان طلبكار باشد و طلب خود را به ده تومان صلح نمايد، زيادى براى بدهكار حلال نيست مگر آن كه مقدار بدهى خود را به ‌او بگويد و او را راضى كند يا رضايت مقيد به آن مقدار نباشد، بدين معنى كه اگر مقدار طلب خود را مىدانست، باز هم به آن مقدار صلح مىكرد.
مسأله 2192 - اگر بخواهند دو چيزى را كه از يك جنس و وزن آنها معلوم است به يكديگر صلح كنند، احتياط واجب آن است كه وزن يكى بيشتر از ديگرى نباشد، و همچنين اگر وزن آنها معلوم نباشد، و احتمال دهند كه وزن يكى بيشتر از ديگرى است احتياط در ترك آن است.
مسأله 2193 - اگر دو نفر از يك نفر طلبكار باشند، يا دو نفر از دو نفر ديگر طلبكار باشند و بخواهند طلبهاى خود را به يكديگر صلح كنند، چنانچه طلب آنان از يك جنس و وزن آنها يكى باشد مثلا هر دو ده من گندم طلبكار باشند، مصالحه آنان صحيح است، و هم چنين است اگر جنس طلب آنان يكى نباشد مثلا يكى ده من برنج و ديگرى دوازده من گندم طلبكار باشد. ولى اگر طلب آنان از يك جنس و چيزى باشد كه معمولا با وزن يا پيمانه آن را معامله مىكنند، در صورتى كه وزن يا پيمانه آنها مساوى نباشد، مصالحه آنان اشكال دارد.
مسأله 2194 - اگر از كسى طلب دارد كه بايد بعد از مدتى بگيرد چنانچه