و بخواهد فطره آنان را هم بدهد مىتواند به قصد فطره، آن يك صاع را به يكى از عيالاتش بدهد و او هم به همين قصد به ديگرى بدهد و همچنين تا به نفر آخر برسد و بهتر است نفر آخر چيزى را كه مىگيرد به كسى بدهد كه از خودشان نباشد، و اگر يكى از آنها صغير باشد، ولى او بجاى او مىگيرد و احتياط آنست كه چيزى را كه براى صغير گرفته به كسى ندهد.
مسأله 2011 - اگر بعد از مغرب شب عيد فطر بچه دار شود، يا كسى نانخور او حساب شود، واجب نيست فطره او را بدهد. اگر چه مستحب است فطره كسانى را كه بعد از مغرب تا پيش از ظهر روز عيد نان خور او حساب مىشوند بدهد.
مسأله 2012 - اگر انسان نان خور كسى باشد و پيش از مغرب يا مقارن آن نان خور كس ديگر شود، فطره او بر كسى كه نان خور او شده واجب است مثلا اگر دختر پيش از مغرب به خانه شوهر رود، شوهرش بايد فطره او را بدهد.
مسأله 2013 - كسى كه ديگرى بايد فطره او را بدهد، واجب نيست فطره خود را بدهد.
مسأله 2014 - اگر فطره انسان بر كسى واجب باشد و او فطره را ندهد، بر خود انسان واجب نمىشود مگر آن كه شخص غنى نان خور فقير باشد كه در اين صورت احتياط لازم آنست كه غنى فطره خود را بدهد.
مسأله 2015 - اگر كسى كه فطره او بر ديگرى واجب است خودش فطره را بدهد، از كسى كه فطره بر او واجب شده ساقط نمىشود.
مسأله 2016 - زنى كه شوهرش مخارج او را نمىدهد، چنانچه نان خور كس ديگر باشد، فطره‌اش بر آن كس واجب است. و اگر نان خور كس ديگر نيست، در صورتى كه فقير نباشد، بايد فطره خود را بدهد.
مسأله 2017 - كسى كه سيد نيست، نمىتواند به سيد فطره بدهد. حتى اگر سيدى نان خور او باشد، نمىتواند فطره او را به سيد ديگر بدهد.
مسأله 2018 - فطره طفلى كه از مادر يا دايه شير مىخورد، بر كسى است كه مخارج مادر يا دايه را مىدهد. ولى اگر مادر يا دايه مخارج خود را از مال طفل